ارائه مدل تأمين نيروي انساني در جمهوري اسلامي ايران با تأكيد بر نيروهاي مسلح در دهه آينده

تأمين نيروي انساني در نيروي‌هاي مسلح با توجه به شرايط خاص آن در هر كشوري همواره با چالش تأمين نيروي انساني كارآمد روبرو است. با گسترش فنّاوري و چالش‌هاي جديد منطقه‌اي و جهاني بر اهميت تأمين نيروي انساني كارآمد افزوده مي‌شود. نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران نيز از اين قاعده مستثنا نبوده و با توجه به شرايط خاص جمهوري اسلامي ايران در خاورميانه و كاهش رشد جمعيت در ايران چه‌بسا اين امر نيازمند توجه بيشتري نيز است. تاكنون پژوهشي براي مدل تأمين نيروي انساني در نيروهاي مسلح از منظر جمعيت و ساير تغييرهاي كلان اقتصادي و اجتماعي صورت نگرفته است. اين پژوهش از نوع كيفي، بنيادي- كاربردي و اكتشافي توصيفي بوده و داراي نگاه آينده‌پژوهي است. بدين‌صورت كه پس از مرور ادبيات نظري و پژوهش‌هاي پيشين و فرمايشات مقام معظم رهبري (مدظله‌العالي)، عوامل اثرگذار بر مدل تأمين نيروي انساني در نيروهاي مسلح شناسايي شد و در مرحله دوم پس از انجام مصاحبه‌هاي عميق نيمه ساختاريافته با 18 نفر از خبرگان منابع انساني در نيروهاي مسلح و به‌كارگيري روش گراندد تئوري چارمازي، مدلي جامع و بومي براي تأمين نيروي انساني با تأكيد بر دهه‌ي آينده براي نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران ظهور يافت. مدل به‌دست‌آمده شامل 4 مقوله مفهومي مي‌شود: 1) جذب پارتيزاني آينده محور 2) عوامل محيطي اثرگذار خارج از كنترل 3) نگهداشت براي جذب 4) مردان و زنان آينده‌ي ميدان. با توجه به مقوله‌هاي به‌دست‌آمده پيشنهادهاي كاربردي براي تأمين نيروي انساني در چند دهه‌ي آينده به نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران ارائه‌شده است.