طراحي مدل توسعه ورزش تفريحي برمبناي فرهنگ قومي با رويكرد نظريه مبنايي

هدف از پژوهش حاضر، طراحي الگوي توسعه ورزش تفريحي بر‌ مبناي فرهنگ قومي بود. اين پژوهش با شيوه كيفي و با رويكرد نظريه مبنايي انجام شد. مشاركت كنندگان اين پژوهش صاحبنظران در حيطه تربيت بدني و فرهنگي كه عمدتاً فعاليت‌هاي علمي، پژوهشي و اجرايي نزديك به پژوهش مورد نظر داشته‌اند، بودند. دسترسي به نمونه‌هاي پژوهش به شيوه نمونه گيري هدفمند با تكنيك گلوله برفي بود كه پس از اخذ مصاحبه نيمه ساختار‌يافته با 18 نفر اشباع نظري صورت گرفت و از روش كدگذاري در سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي، جهت تحليل داده‌ها و براي به دست آوردن روايي داده‌ها از دو روش بازبيني مشاركت‌كنندگان و مرور خبرگان غير شركت كننده در پژوهش استفاده شد. از تجزيه‌ و تحليل داده‌هاي كيفي 326كد باز به‌‌دست آمد كه در 61مقولة محوري قرار گرفتند. درنهايت، 9 مقولة اصلي شامل مفاهيم رايج در ورزش همگاني، وضعيت سنجي، انسجام ملي اقوام، عوامل رفتاري، سازماني، تمايز ورزشي اقوام، وضعيت اقتصادي و اجتماعي، فرهنگ قومي و اطلاع‌رساني شناسايي شدند، هفت مقولة اصلي استراتژي‌ها منجر به توسعه ورزش اقوام درقالب پارادايم كدگذاري تعيين شدند و نظريه تدوين و ارائه شد. از نتايج حاصل مي‌توان براي تكميل مباني نظري مشاركت ورزشي اقوام و مهاجران سود برد و مقوله‌هاي مشاركت ورزشي اقوام مي‌تواند به مسئولين حاكميّتي در راستاي بهبود كيفيت زندگي اقوام و ايجاد عدالت اجتماعي در ورزش استان‌ها و در نتيجه توسعه ورزش تفريحي كمك شاياني نمايد.