تعيين الگوي عوامل موثر بر توسعۀ پايدار گردشگري ورزش‌هاي سنتي (مطالعۀ موردي: جشنواره كبدي سرخنكلاته، اسب تركمن و كشتي سنتي آليش وگورش)

اين پژوهش با هدف تعيين الگوي عوامل مؤثر بر توسعه پايدار گردشگري ورزشهاي سنتي انجام شد. پژوهش حاضر از نوع كاربردي-توسعه اي بود كه به روش اكتشافي متوالي اجرا شد. جامعه آماري پژوهش 45 نفر در بخش كيفي (روش دلفي) و 500 از كارشناسان سازمان هاي فعال در حوزه صنعت گردشگري ورزشي بودند. به منظور تدوين الگوي پايدار گردشگري از پرسشنامۀ پنجاه سؤالي استفاده شد كه برمبناي فاز كيفي (اشباع نظري) و كمّي پژوهش تهيه شد. پس از تأييد روايي صوري و محتوايي پرسشنامه، پايايي دروني نيز در يك مطالعه راهنما به روش آلفاي كرونباخ تأييد شد (81 / 0 =α). براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار ليزرل و تحليل عاملي اكتشافي استفاده شد. نتايج پژوهش حاكي از آن بود كه برا ساس تحليل عاملي، اثر همۀ هشت عامل شناسايي شده در توسعه گردشگري طبيعت مدار ورزش هاي سنتي تأ ييد شد (0/05 ≥ P و 0/4 β). عامل فستيوال هاي ورزشي سنتي-طبيعي ( 78 / 0 = β)، عامل زيرساخت ها ( 77 / 0 = β ) و عامل مديريت و خطمشي (72 / 0 = β) بيشترين بار عاملي را داشتند؛ بنابراين با توجه به يافته هاي پژوهش پيشنهاد مي شود با ايجاد هماهنگي بين سازمان هاي متولي گردشگري در بخش دولتي، تشكيل نهادهاي محلي فعال در نواحي گردشگرپذير و تشكيل اتحاد استراتژيك گردشگري ورزشي بين استان هاي شمالي، اين منطقه جغرافيايي پرپتانسيل به عنوان برند برتر و قطب گردشگري طبيعت مدار ورزش هاي سنتي در سطح ملي و بين المللي مطرح شود.