ارزيابي پايداري مديريت منابع انساني سبز در صنعت فولاد

زمينه و هدف: امروزه افزايش توسعه جوامع، سبب استفاده بي‌رويه از منابع‌طبيعي؛ تخريب محيط‌زيست؛ ايجاد آلودگي‌هاي گوناگون و غيره شده كه اين عامل خود تهديدي براي توسعه پايدار اين جوامع است. از اين رو، ضروري است سازمان‌ها به عنوان بزرگ ترين اعضاي جوامع، اثرات رفتارهاي خود را بر محيط‌زيست شناخته و در جهت كاهش اثرات منفي اين رفتارها بر اكوسيستم‌هاي طبيعي اقداماتي را اتخاذ كند. هدف اين پژوهش ارزيابي پايداري مديريت منابع انساني سبز در صنعت فولاد مي باشد. روش بررسي: روش شناسي اين پژوهش توسعه اي و تركيبي است و براساس ماهيت پژوهش تلاش شد تا براساس تحليل فراتركيب و دلفي در بخش كيفي پژوهش، نسبت به شناسايي ابعادِ پايداري مديريت منابع انساني سبز اقدام گردد. سپس در بخش كمي از تحليل رتبه‌بندي تفسيري جهتِ شناسايي اثرگذارترين بُعدِ پايداري مديريت منابع انساني سبز در سطح شركت‌هاي فولاد بهره برده شد. اين مطالعه در بازه زماني 1400-1401 انجام گرفت. يافته ‌ها: نتايج پژوهش نشان داد، درصدِ تاثيرگذاري مولفه‌ي پايداري جريان هويت حرفه‌اي سبز نسبت به بقيه مولفه‌هاي مديريت منابع انساني سبز نقش موثرتري در پايداري زيست‌محيطي دارد، كه به معناي آن است كه هويت حرفه‌اي سبز كه مبتني بر ارزش‌هاي زمينه‌هاي اجتماعي است مي‌تواند به پايداري كاركردهاي مديريت منابع انساني در برابر محيط‌زيست كمك نمايد. بحث و نتيجه‌ گيري: نتيجه كسب شده گوياي اين واقعيت است كه وجودِ محرك‌هاي برآمده از كاركردهاي مديريت منابع انساني سبز باعثِ ترغيب پايبندي به ارزش‌ها و هنجارهاي اجتماعي در بيرون از سازمان خواهد شد و اين موضوع مي‌تواند زمينه براي شكل‌گيري فرهنگ غالب مديريت منابع انساني سبز در سازمان را رقم بزند.