بررسي اثر تغييرات پوشش اراضي بر مراتع حوزه آبخيز قوري چاي با تكنيك سنجش از دور

زمينه و هدف: در حال حاضر، بيشتر تغييرات كاربري اراضي، بدون برنامه‌ريزي روشن و منطقي و توجه به اثرات زيست‌محيطي آنها صورت مي‌‌گيرد و از آنجا كه اين تغييرات در سطوح وسيع و گسترده اتفاق مي افتد، بنابراين تكنولوژي سنجش از دور ابزاري ضروري و ارزشمند جهت پايش تغييرات مي‌باشد. هدف از تحقيق حاضر، بررسي تاثير تغييرات پوشش اراضي بر مراتع حوزه آبخيز قوري‌چاي در شمال استان اردبيل با تكنيك سنجش از دور مي‌باشد. روش بررسي: ابتدا تصاوير ماهواره لندست مربوط به خرداد ماه سال‌هاي 1366 ، 1380 و 1394 تهيه و پس از پيش پردازش تصاوير، طبقه بندي تصاوير به روش نظارت شده با الگوريتم حداكثر احتمال انجام پذيرفت. سپس، تصاوير هر سال در چهار طبقه كشت ديم، مرتع، اراضي مسكوني (روستا) و اراضي باير طبقه بندي شد. به منظور افزايش دقت طبقه‌بندي تصاوير نيز از رقومي سازي دستي، شاخص NDVI و لايه شيب استفاده شد و دقت طبقه‌بندي نيز با شاخص كاپا و صحت كلي بررسي شد.يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد كه در طي دوره زماني مورد بررسي 5885 هكتار (7/49%) از سطح حوزه دچار تغيير كاربري شده است كه بيشترين تغيير مربوط به كاهش شديد مراتع حوزه به ميزان 2540 هكتار (4/21%) بر اثر تبديل به اراضي كشت ديم و باير مي‌باشد.بحث و نتيجه گيري: بر اساس نتايج به دست آمده، استفاده از اطلاعات تكميلي از جمله اطلاعات شيب و شاخص  NDVI در كنار پردازش تصاوير ماهواره‌اي به روش نظارت شده براي تهيه نقشه‌ هاي كاربري اراضي، موجب افزايش دقت طبقه ‌بندي تصاوير مي‌گردد.