عنوان مقاله :
بهينه سازي زمان ماند در مخزن ويژه آتش نشاني و تأثير آن بر كيفيت آب در مخزن (مطالعه موردي پساب تصفيه خانه فاضلاب شهرك غرب تهران)
پديد آورندگان :
والهي ريكنده ، هادي دانشگاه تهران، پرديس كيش , مهردادي ، ناصر دانشگاه تهران - دانشكده محيط زيست , نبي بيدهندي ، غلامرضا دانشگاه تهران - دانشكده محيط زيست , اميري ، محمدجواد دانشگاه تهران - دانشكده محيط زيست
كليدواژه :
استفاده مجدد , انعقاد و لخته سازي الكتريكي , تصفيه مجدد , آب آتشنشاني
چكيده فارسي :
زمينه وهدف: بهينهسازي مخازن ويژه اطفاء حريق در شرايط بحران (زلزله) با تأكيد بر استفاده از پساب تصفيهشده فاضلاب شهرى بهنحويكه مقدار آب لازم جهت اطفاء حريق پس از زلزله تامين گردد. روش بررسي: دراين تحقيق به منظور ارتقاء كيفيت پساب خروجي تصفيهخانه و امكان استفاده از آن به عنوان منبع آب آتشنشاني، از پساب تصفيه خانه فاضلاب شهرك غرب به عنوان واحد تحليل استفاده شد. انجام آزمايشهاي كيفي بر روي نمونههاي تهيه شده با ظروف 20 ليتر در آزمايشگاه دانشگاه تهران و در سال 99 صورت پذيرفت. به عبارت ديگر روش اجراي پژوهش حاضر آزمايشگاهي بوده است. ابزار جمعآوري اطلاعات در اين پژوهش متشكل از pH متر، TDSسنج، اسپكتروفوتومترDR5000، كدورتسنج، راكتور حرارتي بوده است. يافته ها: نتايج آناليزهاي كيفي بر روي پساب خام نشان داد كه تعدادي از نمونهها قابل استفاده به عنوان آب آتشنشاني نميباشند. آزمايشها نشان داد كه پارمترهاي pH، TDS، فسفات، كلرايد، سولفات، ميزان سختي كل، سيليكا، جامدات معلق، هدايت الكتريكي آهن و منگنز با فرايند تصفيه بيولوژيكي در محدوده استفاده به عنوان منبع آب آتشنشاني قرار گرفته و تنها در يك نمونه به علت بالا بودن ميزان COD اين استاندارد برآورد نشده است. در همين راستا به علت عدم تطابق پارامترهاي شيميايي-فيزيكي با استاندارد استفاده مجدد از پساب، بر روي اين پساب: الف) فرايند انعقاد و لخته سازي الكتريكي/ تهنشيني، به عنوان مرحله تصفيه تكميلي و كمك گندزدا مورد بررسي قرار گرفت كه نتايج كيفي اين واحد تصفيه بعد از انجام گندزدايي با هيپوكلريد سديم، ميزان پارامترهاي ميكروبي شامل: كليفرم مدفوعي، كل كليفرم، تخم انگل نيز اندازه گيري گرديد. نتايج فرايند انعقاد و لخته سازي الكتريكي با صفحات آهني و فاصله 5 سانتي متري از هم با ولتاژ 5 آمپر تمامي نمونهها استاندارد فيزيكي- شيميايي و ميكروبي آب آتشنشاني را برآورد كردند. ب) همچنين پساب خام در زمانهاي ماندهاي 1، 2، 5، 10، 24، 48 و 72 ساعت در ظروف 20 ليتري نگهداري و تاثير زمان ماند بر كيفيت اين پساب اندازهگيري شد. بحث و نتيجه گيري: نتايج اين آناليزها نشان داد كه تا زمان ماند 72 ساعت پارامترهاي كيفي (به استثناي سختي و ميزان سولفات) كاهش پيدا كردند. ولي به علت افزايش بو ناشي از افزايش غلظت سولفات در پساب با زمان ماند بيش از 72 ساعت به عنوان منبع آب آتشنشاني قابل استفاده نميباشد.
عنوان نشريه :
علوم و تكنولوژي محيط زيست
عنوان نشريه :
علوم و تكنولوژي محيط زيست