استفاده از تصاوير ماهواره‌اي و داده‌هاي طيفي در برآورد مقدار كربن آلي خاك در جنگل‌هاي زاگرس مياني در خوزستان

زمينه و هدف: كربن آلي خاك (SOC) يكي از حياتي ترين خصوصيات فيزيكي و شيميايي خاك است كه از تنزل و انهدام خاك جلوگيري به عمل مي آورد. هدف از اين مطالعه بررسي تغييرات مقدار SOC با استفاده از تكنيك سنجش از دور در مقايسه با روش هاي نمونه برداري مزرعه اي در جنگل هاي زاگرس مياني در استان خوزستان ايران در طول 2 دهه گذشته است. روش بررسي: نمونه هاي خاك به منظور اندازه گيري مقدار SOC در آزمايشگاه به صورت تصادفي و از خاك سطحي (عمق cm 10-0) جمع آوري شد. آناليز داده هاي ديجيتالي با استفاده از تصاوير به دست آمده از سنجنده هاي OLI ماهواره لندست 8 و ETM+ ماهواره لندست 7 در سال 2016 (سال نمونه برداري) به منظور تخمين سطوح ماده آلي سطحي خاك انجام يافت. هدف اصلي برقراري ارتباط ميان كربن آلي خاك با نسبت هاي انعكاسي باندهاي ماهواره لندست و شاخص هاي گياهي و رطوبتي مانند NDVI، SAVI، BSCI، NDMI و NSMI بر اساس مقادير SOC به دست آمده از نمونه هاي خاك مناطق جنگلي در كوه هاي زاگرس مياني بوده و بدين منظور اين داده ها با روش هاي مختلف رگرسيون خطي مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: در بهترين مدل متناسب از روش رگرسيون گام به گام مقدار R^2 براي ماهواره لندست 8 برابر با 0.435 و براي ماهواره لندست 7 برابر با 0.501 به دست آمد و بر اساس اين نتايج، بررسي تغييرات كربن آلي در سال هاي قبل صورت گرفت. بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان دهنده ارتباط معني دار ميان مواد آلي خاك و انعكاس هاي محدوده طيفي قرمز، مادون قرمز نزديك و مادون قرمز كوتاه مي باشد.