استفاده از تحليل پوششي داده‌ها در تخمين برابري سازماني درك‌شده

هدف: با وجود مقبوليت گسترده نظريه برابري آدامز و اجماع نظر روي توانايي اين نظريه در تبيين عدالت توزيعي، دشواري در كمي‌‏كردن مفهوم برابري باعث شده است تا بهره‌مندي از اين نظريه با چالش‌هايي مواجه شود. اين پژوهش رويكردي را براي سنجش برابري درك‌شده توسط هر فرد در مقايسه با ساير كاركنان و تعيين ميزان تغيير در ورودي‌ها/خروجي‌هاي يك فرد براي ايجاد حس برابري در وي، ضمن بروز كمترين نارضايتي در ديگر افراد ارائه مي‌دهد. روش: بدين منظور، از مدل خروجي‌محور CCR تحليل پوششي داده‌ها براي صورت‌بندي دو سناريوي خوش‌بينانه و بدبينانه و دستيابي به تخميني بازه‌اي از ميزان برابري درك‌شده توسط كاركنان استفاده مي‌شود. براي اطمينان از كاربردي‌بودن رويكرد پيشنهادي، از آن براي تخمين برابري درك‌شده توسط اعضاي هيئت‌علمي يك گروه آموزشي استفاده مي‌شود. يافته‌ها: اين رويكرد نشان داد كه ديدگاه خوش‌بينانه يا بدبينانه، بر رتبه‌بندي افراد از لحاظ ميزان برابري درك‌شده توسط آن‌ها اثر متفاوتي دارد. همچنين ميزان برابري درك‌شده واقعي توسط افراد، لزوماً با ميزان برابري تخمين ‌زده‌شده براي آن‌ها با استفاده از دو ديدگاه خوش‌بينانه و بدبينانه تطابق ندارد؛ زيرا اين دو ديدگاه حالت‌هاي حدي دو رويكرد را مي‌سنجند. در عوض، ميزان برابري درك‌شده توسط افراد با ميانگين برابري درك‌شده از دو رويكرد خوش‌بينانه و بدبينانه تطابق بيشتري دارد. نتيجه‌گيري: قرارگيري ميزان برابري‌هاي درك‌شده اظهارشده توسط افراد در بازه‌هاي محاسبه‌شده براي برابري‌هاي درك‌شده توسط رويكرد پيشنهادي حكايت از اعتبار آن دارد. بنابراين، مي‌توان برابري درك‌شده توسط هر فرد را به‌صورت يك بازه تخمين زد و بر اساس آن، براي افرادي كه پتانسيل احساس نابرابري زيادي دارند، تمهيدهايي انديشيد تا اين پتانسيل كاهش يابد.