عوامل مؤثر بر شكل‌گيري اكوسيستم كارآفريني دانشگاهي مبتني بر فناوري (مطالعه موردي: دانشكدگان فني دانشگاه تهران)

هدف: اين پژوهش در پي شناخت عوامل اثرگذار بر شكل‌گيري اكوسيستم كارآفريني، مبتني بر فناوري‏ در دانشكدگان فني دانشگاه تهران انجام شد. روش: ابتدا با مرور ادبيات پيشين، عوامل اثرگذار در شكل‌گيري اكوسيستم كارآفريني دانشگاهي مبتني بر فناوري شناسايي شد؛ سپس از طريق مصاحبه‌هاي عميق و اكتشافي با 17 نفـر از متخصصـان و خبـرگان در جامعـه، پژوهش تكميل شد و با روش كدگذاري باز و محوري، 9 عامل اصلي مؤثر بر شكل‌گيري اكوسيستم كارآفريني دانشگاهي مبتني بر فناوري به‌دست آمد. در ادامه با توزيع پرسش‌نامه‌هاي زوجي ميان خبرگان و با كمك روش مدل‌سازي ساختاري ـ تفسيري، پيكره‌بندي اجزاي مدل در شش سطح صورت گرفت. يافته‌ها: مدلي متشكل از شش سطح به‌دست آمد. سطح اول: مؤلفه‌هاي زيرساخت‌هاي توسعه اكوسيستم كارآفريني، سياست‌گذاري و مديريت منابع مالي، شدت و سطح آمادگي طراحي، توسعه و تجاري‌سازي، ايجاد و توسعه نهادهاي حمايتي، و توسعه كسب‌وكار در منطقه. سطح دوم: مؤلفه سياست و قوانين دانشگاه. سطح سوم: مؤلفه بازار. سطح چهارم: عوامل اقتصادي و محيط كسب‌وكار. سطح پنجم: عوامل حاكميتي. سطح ششم: مؤلفه فرهنگ اكوسيستم كارآفريني فناورانه دانشگاهي. همچنين نشان داده شد كه مؤلفه فرهنگ تأثيرگذارترين عامل و مؤلفه‌هاي زيرساخت‌هاي توسعه اكوسيستم كارآفريني سياست‌گذاري و مديريت منابع مالي، شدت و سطح آمادگي طراحي، توسعه و تجاري‌سازي، ايجاد و توسعه نهادهاي حمايتي و توسعه كسب‌وكار در منطقه، تأثيرپذيرترين عوامل در شكل‌گيري اكوسيستم كارآفريني دانشگاهي مبتني بر فناوري در دانشگاه تهران هستند. نتيجه‌گيري: توسعه فرهنگ و روحيه كارآفريني، كالبد اساسي شكل‌گيري اكوسيستم كارآفريني دانشگاهي مبتني بر فناوري است كه با سياست‌گذاري‌هاي صحيح و مديريت شايسته در سطح خرد و كلان اجراشدني است.