آسيب‌ شناسي نظام ارزشيابي عملكرد نيروي پدافند هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران

زمينه و هدف: ارزشيابي عملكرد كاركنان يكي از وظايف بسيار مهم مديريت منابع انساني در نيروي پدافند هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران است؛ اما شواهدي بسياري از ناكارآمديِ نظامِ ارزشيابيِ عملكرد موجود حكايت مي‌كند؛ نقصي كه رفع آن نيازمند است به شناخت جامعِ آسيب‌ها و كاستي‌هاي نظام موجود. از اين ‌رو، شناسايي آسيب‌هايِ نظامِ ارزشيابيِ عملكردِ كاركنان نيروي پدافند هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران، هدف اصلي پژوهش مدنظر قرار گرفته است. روش: پژوهش حاضر، از نظر نوع پژوهش، آميخته و از نظر هدف، كاربردي محسوب مي‌شود. در مرحله نخست، از طريق مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته با مديران و مسئولان حوزه مديريت منابع انساني و ارزشيابي عملكرد كاركنان، آسيب‌هاي نظام ارزشيابي عملكرد كاركنان شناسايي ‌شد. در مرحله دوم، به‌كمك داده‌هاي حاصل از پرسش‌نامه و آزمون‌هاي آماري، اعتبار و برازش مدل بررسي شد. در بخش كيفي، پس از جمع‌آوري اطلاعات، از روش تحليل تم براي تحليل مصاحبه‌ها استفاده ‌شد. در بخش كمّي نيز، داده‌ها با استفاده از آزمون معادلات ساختاري و نرم‌افزارهاي اس‌پي‌اس‌اس و اسمارت پي‌ال‌اس تجزيه‌وتحليل شدند. پايايي پرسش‌نامه، با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ 0/81 به‌دست آمد و تأييد شد. يافته‌ها: 342 كد اوليه از مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته استخراج شد كه در قالب 23 مضمون سازمان‌دهنده و 3 مضمون فراگير، طبقه‌بندي شدند. نتايج آزمون‌هاي آماري مؤيد آن است كه مدل‌هاي اندازه‌گيري، ساختاري و كلي، به‌اندازه كافي مطلوب و رضايت‌بخش‌اند. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش، ضمن كاهش خلأ نظري موجود، شناخت جامعي از آسيب‌ها و كاستي‌هاي نظام ارزشيابي عملكرد نيروي پدافند هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران ارائه مي‌كند و اين قابليت را دارد كه به‌عنوان مبناي اصلاح يا بازطراحي نظام ارزشيابي عملكرد به‌كار برده شود.