ارائه مدل جذب مشاركت خيّرين در توسعه ورزش (يك رويكرد آميخته)

هدف از تحقيق حاضر، طراحي مدل پارادايمي جذب خيّرين در توسعه ورزش بود. رويكرد تحقيق از نوع آميخته (كيفي و كمّي) به شيوه همگرا بود. روش تحقيق در بخش كيفي از نوع داده‌بنياد و با رويكرد نظام‌مند بود. براي جمع‌آوري داده‌ها از روش مصاحبه نيمه‌ساختار‌يافته استفاده شد و در بخش كمّي از روش توصيفي - پيمايشي و براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه استفاده شد. تجزيه‌و‌تحليل اطلاعات در بخش كيفي به روش استراس و كوربين (1998) و در بخش كمّي به روش معادلات ساختاري انجام شد. جامعه آماري پژوهش در بخش كيفي شامل 26 نفر و در بخش كمّي شامل 90 نفر از اساتيد حوزه مديريت ورزشي و خيّرين كشوري و كارشناسان سازمان‌هاي اوقاف، ورزش و جوانان و دانشجويان دكتراي مديريت ورزشي بود كه به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. جذب مشاركت خيّرين براي توسعه ورزش به عنوان مقوله محوري شناسايي شد. بعد از كدگذاري انتخابي در قالب مدل نهايي، يافته‌ها نشان داد عوامل مؤثر بر جذب مشاركت خيّرين عبارتند از: بسترهاي ديني، ارزش‌هاي فرهنگي - ‌اجتماعي، عوامل نگرشي، بسترهاي قانوني - حمايتي، مديريت فرايندها، شناسايي موانع، عوامل نگرشي و عيني‌سازي برون‌داده‌ها. در بخش كمّي نيز از روش معادلات ساختاري (نرم‌افزار اسمارت پي. ال. اس) استفاده شد. برازش مدل كلي برابر با 0/45 به‌ دست آمد و نشان داد كه همه مسيرها معنادار بودند. بنابراين پيشنهاد مي‌شود براي جذب مشاركت خيّرين جهت توسعه ورزش بايد تفاسيري از روايات و احاديث ديني يافت كه دلالت بر اهميت ورزش داشته باشد. همچنين پيشنهاد مي‌شود عواملي كه باعث تقويت انگيزه خيّران ورزشيار مي‌شود، شناسايي و توسعه داده شوند.