جلوه هاي عدالت در تقسيم ارث بين زن و مرد ‏در حقوق ايران و فقه اماميه

در پاسخ به پرسش‌هاي مطرح در زمينۀ نحوۀ تقسيم ارث بين زن و مرد در حقوق ايران، مي‌توان گفت كه عادلانه‌ترين روش در تقسيم ارث بين دختر و پسر در طبقات نسبي ارث و يا زن و شوهر در خانواده و به‌طور كلي جنس مؤنث و مذكر در تمامي طبقات ارث، روشي است كه حقوق ايران به تبعيت از فقه اماميه اتخاذ كرده است. وظايف و تكاليف هريك از زن و مرد در نظام خانواده و همچنين حقوق و حمايت‌هايي كه از زن و مرد به‌عنوان مخلوق خداوند و جانشين او در زمين شده است، در تحليل نحوۀ تقسيم اموال ميت بايد مورد توجه قرار گيرد. فرضيه‌اي كه در مقابل پرسش تحقيق مبني بر رعايت عدالت و تبعيض در نحوۀ تقسيم ماترك ميت بين هريك از جنس مؤنث و مذكر در بين فرزندان يا در زندگي زناشويي به‌عنوان زن و شوهر، در پي اثبات آن هستيم، عادلانه‌ترين روش در تقسيم ارث بين زن و مرد در حقوق ايران است. در اين روش بدون ارزش‌گذاري ذاتي در جنس مؤنث و مذكر به‌عنوان مخلوق خداوند از جنس واحد و با تحليل اقتصادي صرف، متناسب با تكاليف و حمايت‌هاي مادي براي هريك به‌ويژه زن، از جمله دريافت مهريه، نفقه و اجرت‌المثل و تكاليف مرد بر تأمين موارد مذكور و نفقۀ فرزندان و وظيفۀ دفاع از كشور و مقدمات آن به‌عنوان خدمت نظام وظيفه، ماترك بين بازماندگان اعم از جنس مؤنث و مذكر تقسيم شده است.