پيش بيني رضايت شغلي بر اساس خودتنظيمي هيجاني در كاركنان ستادي يك بانك تجاري

در عصر جهاني شدن و پيشرفت سريع فن آوري، سرمايه انساني به عنوان مهمتـرين سـرمايه‌ي سازمانها قلمداد شده است. در واقع از آنجا كه نيروي انساني هر سازمان به عنوان مهمترين منبع راهبردي در رسيدن به اهداف سازماني نقش مهمي را ايفا نمـوده و نيـروي محركه سازمان محسوب مي شود، تصورات و نگرش هاي آنـان بـه شغلـشان در حيـات، كـارايي و اثربخشي سازمان اثرگذار است. نگرش كلي انسانها به شغلشان عينيت بخـش پديـدهاي رفتـاري است كه در كتابهاي مديريت بر آن خشنودي شغلي و رضايت شـغلي نـام نهـاده انـد. در واقع رضـايت شـغلي يكـي از عوامـل بسـيار مهـم در موفقيـت شغلي است، زيرا باعـث افـزايش كـارايي و نيـز احسـاس رضـايت فـردي مـي گـردد. يافته هاي پژوهشگران حوزه سازماني و مديريت، حاكي از آن است كه علاوه بر عوامل سازماني و محيطي، عوامل فردي نيز بر رضايت شغلي اثرگذار است كه يكي از اين عوامل فردي خودتنظيمي هيجاني مي باشد. بنابراين هدف اصلي اين پژوهش پيش بيني رضايت شغلي بر اساس خودتنظيمي هيجاني در ميان كاركنان ستادي يك بانك تجاري بود كه بررسي اين موضوع از طريق تحليل رگرسيون صورت گرفت و نتايج تحقيق نشان داد كه خودتنظيمي هيجاني سهم بسزايي در پيش بيني رضايت شغلي كاركنان دارد.