بررسي اثربخشي مشاوره ي مسير شغلي مبتني بر رويكرد پردازش اطلاعات شناختي بر كاهش بي تصميمي مسير شغلي دانش آموزان دختر متوسطه دوم

هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي مشاوره مسير شغلي مبتني بر رويكرد پردازش اطلاعات شناختي بر كاهش بي تصميمي مسير شغلي دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان برخوار است. اين پژوهش از نوع پژوهش نيمه تجربي همراه با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش، شامل كليه دانش آموزان دختر كلاس دهم مقطع متوسطه دوم شهرستان برخوار در سال تحصيلي 99-1400 بودند كه بصورت نمونه­ گيري تصادفي در دسترس 30 نفر انتخاب و در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گواه (15 نفر) گمارده شدند. در گروه آزمايش به مدت هفت جلسه رويكرد پردازش اطلاعات شناختي اجرا شد داده ها با استفاده از پرسشنامه بي تصميمي مسير شغلي (اوسي پو و همكاران، 1987) و با استفاده از محاسبه‌ شاخص‌هاي آمار توصيفي و استنباطي مورد تحليل قرار گرفت. يافته­ هاي به دست آمده حاكي از آن است كه مشاوره مسيرشغلي مبتني بر رويكرد پردازش اطلاعات شناختي بر كاهش بي تصميمي مسيرشغلي افرادگروه آزمايش موثر بوده است. همچنين يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه  در مؤلفه پراكندگي و موانع دروني و بيروني در دو گروه آزمايش و كنترل تفاوت معناداري داشته است. لذا مي توان چنين نتيجه گرفت كه رويكرد پردازش اطلاعات شناختي در كاهش بي تصميمي مسير شغلي در دانش آموزان مؤثر بوده است .