مدل ارزيابي تاب آوري سازماني در شركت‌هاي دانش بنيان صنعت پلاستيك

امروزه سازمان ها براي توسعه بايستي بتوانند در برابر نوسانات و چالش هاي پيشرو، سازگار و مقاوم باشند، از اين رو آشنايي با مفاهيم بنيادي تاب آوري و توسعه آن براي همه سازمانها از اهميت ويژه اي برخوردار است. در اين راستا هدف تحقيق حاضر طراحي مدلي به منظور ارزيابي تاب آوري سازماني در شركت هاي دانش بنيان صنعت پلاستيك بود. اين تحقيق از حيث هدف، يك تحقيق اكتشافي بوده و از نظر نتيجه، تحقيق كاربردي محسوب مي شود و از داده هاي كيفي و كمي استفاد شد. جامعه آماري بخش كيفي، گروهي از خبرگان دانشگاهي و مديران ارشد اجرايي و جامعه آماري بخش كمي مديران ارشد شركت هاي دانش بنيان صنعت پلاستيك هستند كه در بخش كيفي با روش اشباع نظري 15 نفر و در بخش كمي با روش سرشماري كليه مديران 128 نفر به عنوان حجم نمونه تعيين شدند.جهت گردآوري داده ها در بخش كيفي از مصاحبه و در بخش كمي از پرسشنامه محقق ساخته، استفاده شد.جهت تجزيه و تحليل داده ها در بخش كيفي از تحليل تم و در بخش كمي از تكنيك معادلات ساختاري استفاده شد كه نتايج نشان داد ابعاد مدل شامل عوامل فردي،مديريتي،سازماني و محيطي است و مدل از براش مناسبي برخودار مي باشد.