بررسي مولفه هاي بازاريابي ديجيتال از منظر توسعه‌ي صنعت گردشگري (مورد مطالعه: هتل‌هاي جزيرۀ كيش)

تحقيق حاضر به بررسي چگونگي تأثير بازاريابي ديجيتال بر توسعه صنعت گردشگري مي‌پردازد. روش تحقيق از نوع كاربردي و ازلحاظ رويكرد، اكتشافي از نوع كيفي /كمي كه در اين مقاله به بررسي بخش كيفي مي پردازيم. جامعه آماري پژوهش شامل كارشناسان و خبرگان صنعت گردشگري است كه با بازاريابي ديجيتال آشنايي كامل بوده كه به روش گلوله برفي هدفمند تعداد 12 نفر به‌عنوان نمونه تحقيق انتخاب شد. در اين تحقيق براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش تحليل محتوا مبتني كدگذاري باز، كدگذاري محوري و كدگذاري انتخابي، بر اساس نظريه داده بنياد استفاده شد. نتايج نشان داد، نتايج تحقيق حاضر نشان داد، عناصر بازاريابي ديجيتال از طريق 5 مؤلفه ويژگي‌هاي فني ابزار ديجيتال، مزيت نسبي، هزينه براي مشتريان، مديريت اقلام و فرايندها، ترويج، كيفيت خدمات و كيفيت اطلاعات، موجب قصد گردشگري يا به عبارتي يادگيري گردشگران، درگيري گردشگران، قصد سفر و مراجعه مجدد مي‌گردد؛ همچنين، قصد گردشگري موجب توانمندسازي منابع انساني و توانمندسازي محيطي هتل‌هاي جزيره كيش مي‌گردد. اين در حالي است كه، عوامل محيطي از قبيل عوامل سياسي - امنيتي، اقتصادي، فرهنگي و سياست‌هاي گردشگري به‌عنوان شرايط مداخله‌گر و زيرساخت‌ها از قبيل حمل‌ونقل، خدمات اقامتي و بهداشتي، غذا و رستوران‌ها و سيستم‌هاي اطلاعاتي و ارتباطي؛ به‌عنوان عوامل زمينه بر توانمندسازي هتل‌هاي جزيره كيش تأثير گذاشته و درنهايت موجب توسعه گردشگري يا به عبارتي توسعه اقتصادي، توسعه فرهنگي - اجتماعي، توسعه سياسي و توسعه زيست‌محيطي مي‌گردد. بنابراين مي‌توان اذعان داشت، توسعه گردشگري پروسه پيچيده‌اي بوده و به‌شدت تحت ويژگي‌هاي فني ابزار ديجيتال، عوامل محيطي و زيرساخت است، قرار دارد.