بازشناسي تئوري پنجره‌هاي شكسته در سكونت‌ شهري مدرن‌؛ نشانه‌شناسي و نظريه‌پردازي داده بنياد از فيلم ايثار آندري تاركوفسكي

هدف: مسئله اساسي پيش روي انسان شهرنشين امروز، زندگي در دنيايي نامتعادل و بيگانه است؛ دنيايي كه بسياري از بخش هاي آن خارج از حوزه اختيار و عمل او شكل مي‌ گيرد. از آنجايي كه دنياي اجتماعي تا حد زيادي ذهني است و ادراكات فردي نقش مهمي در شكل دادن به چگونگي مشاهده مردم از جهان پيرامون خود دارد، در پژوهش حاضر مسئله سكونت شهري مدرن مورد بازنمايي قرار مي‌گيرد. ما پنجره‌هاي شكسته را به عنوان نقطه اساسي در اين فهم مشترك از سكونت شهري مدرن و فيلم ايثار آندري تاركوفسكي را نمونه موردي اين مطالعه قرار مي‌دهيم. لذا سوال پژوهش اين‌گونه مطرح مي‌شود كه بازنمايي سكونت شهري مدرن متاثر از تئوري پنجره‌هاي شكسته چگونه است؟روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع كيفي بوده كه بر مبناي رويكرد استفهامي و با بهره گيري از نشانه ‌شناسي سوسور به استخراج مفاهيم مربوط به موضوع بازنمايي (سكونت شهري مدرن) پرداخته و با استفاده از تئوري داده بنياد در جهت نظريه ‌پردازي براي سكونت شهري مدرن، پيرامون تئوري پنجره هاي شكسته اقدام مي‌ گردد.يافته‌ها: پنجره هاي شكسته، برداشتي از گسست، آنومي و زيست ناپذيري در سكونت شهر مدرن را بازنمايي مي ‌كند كه به عنوان پديده‌ محوري در كدگذاري مورد نظر است. پنجره ‌هاي شكسته‌ اي كه با مدرنيته حاصل شده و راهبرد پيشنهادي براي آن عينيت‌بخشي به حقيقت مطلق مي ‌باشد. خودآگاهي، شرايط زمينه‌ ساز و معنويت، شرايط مداخله گر در نظريه‌پردازي پيشنهادي قلمداد مي ‌شوند. گفتني‌ست سكونت انسان يكي از مهم ترين اشكال سازمان دهي اجتماعي فضا بوده كه اينجا «وحدت مكان مند جسم، ذهن و روح» بازتعريف مي ‌شود.نتيجه‌گيري: آنچه به عنوان نقطه اشتراك بنيادين ايثار تاركوفسكي و پنجره‌هاي شكسته و سكونت شهري مدرن قابل طرح بوده اين است كه: عدم پيوند امر كلي (اينجا؛ جهان دروني/سوبژكتيو يا تاريخ‌مندي سكونت) با امر جزئي (جهان بيروني/ ابژكتيو يا سكونت صوري) موجب جزم‌گرايي (تشديد شرايط سكونت‌ناپذيري) مي‌گردد. منظور از سكونت صوري، تمام قواعد سفت و سخت منجرشونده به زيست‌پذيري يكسان شهروندان است.