تعيين جهت توسعه شهر بر مبناي مدل سازي انتشار آلودگي هوا از نيروگاه هاي حرارتي (مطالعه موردي: شهر مشهد)

به منظور توسعه شهرها عوامل محدود كننده متعددي وجود دارد. اين عوامل سبب توسعه شهرها در جهت هاي خاص مي شود. آلودگي هوا به عنوان يك معضل بزرگي كلان شهر ها خود مي تواند به عنوان يك عامل محدود كننده توسعه شهري مورد توجه تصميم گيران شهري قرار گيرد. در شهر مشهد 4 نيروگاه نسبتا بزرگ در حال فعاليت مي باشد. درحال حاضر 2 نيروگاه در شرق شهر و 2 نيروگاه در غرب مشهد وجود دارند. بخش عمده سوخت اين نيروگاه ها، مازوت وگاز طبيعي مي باشد. مدل سازي انتشار آلاينده هاي هواي اين نيروگاه ها و مشخص شدن الگوي انتشار آلاينده ها در سطح شهر مي تواند نقش كليدي در كيفيت زندگي و سلامت حدود 3.5 ميليون ساكن شهر مشهد داشته باشد. خروجي هاي اين مدل همچنين مي تواند به عنوان يك پارامتر موثر در تخمين مدل توسعه شهري مورد استفاده قرار گيرد. در اين مطالعه انتشار آلاينده هاي NOX، CO و 10PM با استفاده از نرم افزار AERMOD در شهر مشهد مدل سازي و بررسي شده است. با استفاده از نرم افزارArc GIS جمعيت تحت تاثير اين آلاينده هاي هوا با بازه هاي زماني يك سال شمسي غلظت آلاينده ها در مناطق مختلف شهر به تفكيك جمعيت و مساحت تحت تاثير آن محدوده غلظت آلودگي مشخص گرديد.