پهنه بندي اقليم-كشاورزي كشت گندم ديم با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي، نمونه موردي (استان همدان)

شناخت اقليم و پارامترهاي مورد نياز محصول هاي كشاورزي از مهمترين عوامل موثر در توليد است. با بررسي هاي هواشناسي كشاورزي مي توان امكانات بالقوه را در مناطق مختلف مشخص و حداكثر بهره برداري را كرد. به علت توان هاي بالقوه ديم زارهاي استان همدان، بررسي جامعي بر اساس آمار 20 ساله(1395-1375) عناصر اقليمي 9 ايستگاه سينوپتيك اصلي و تكميلي انجام گرفت.به اين منظور با توجه به شرايط فنولوژيكي گندم و تطبيق آن با شرايط اقليمي مورد نياز در استان همدان به بررسي شاخص هاي موثر در كشت محصول پرداخته شده است. در نهايت با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) ،مدل (AHP)به پهنه بندي عناصر اقليمي و همچنين وزن گذاري آن ها اقدام شد. سپس مناطق مناسب و نامناسب استان جهت كشت گندم ديم مشخص گرديد. نتايج حاصل از اين پژوهش بيانگر اين واقعيت مي باشد كه در بين عناصر اقليمي عنصر بارش سالانه و نحوه توزيع آن در طول فصول رشد، همچنين درجه حرارت تراكمي مهمترين عامل در فرايند كشت گندم ديم است.بدين ترتيب بر اساس نقشه هاي استخراج شده از مدل (AHP)، حدود18 درصداز مساحت استان كه در قسمت هاي غرب و جنوب غرب كه شامل شهرهاي نهاوند،تويسركان و اسدآباد مي باشد داراي استعداد بسيار مناسب ، 46 درصدمتوسط ،34درصد با استعداد مناسب و 2 درصد به نمايندگي شهر قهاوند از توابع شهر همدان فاقد استعداد لازم  مي باشد.