اقليم و انرژي در محيط هاي شهري در جهت كاهش مصرف انرژي،نمونه موردي ساختمان سعادت آباد

احداث شهرها تا قبل از دوران مدرن در مقياسي تشكيل مي شد كه تعادل محيطي را دستخوش تغييرات مهمي نمي كرد. با توسعه جمعيت و بزرگ شدن شهرها و تبديل سكونتگاه ها به شهرهاي بزرگ و كلان شهرها، شرايط جديدي به وجود آمد كه بررسي آنها نشان داد امروزه شهرها اقليم هاي خاص خود را مي سازند. اقليم هاي جديد به وجود آمده در اين مناطق به كلي با وضعيت طبيعي پيش از آنها متفاوت است.در اين پژوهش تلاش مي گردد با ارائه راهكارهايي در زمينه شهرسازي و معماري در منطقه سعادت آباد شهر تهران در راستاي كاهش مصرف انرژي استفاده كنيم. متغيرهاي شهرسازي و معماري از جمله عرض خيابان و پياده رو، فضاي سبز و درختكاري، جنس مصالح، ابعاد و جهت بازشوها و راه هاي ورودي انرژي، بام، عرض ديوار، ايوان، كنترل سيستم گرمايشي منفعل (سايه بان ها، پرده ها و سيستم هاي كنترل منافذ). لذا ابتدا، وضعيت اقليم و آب و هواي شهر تهران و منطقه سعادت آباد را مورد بررسي قرار داديم. سپس، وضع موجود منطقه سعادت آباد را با استفاده از نرم افزار شبيه ساز ديزاين بيلدر مدل سازي كرده تا ميزان دماي محيط و ساختمان ارزيابي گردد. نتايج پژوهش حاكي از آن بود كه ارتقاي شرايط آسايش حرارتي در فضاي باز و بسته ي زيستي ساختمان هاي مسكوني.كاهش ميزان اتلاف انرژي حرارتي مستقيم و غيرمستقيم بواسطه پوسته ي خارجي ساختمان.به هنگام سازي دانش طراحي اقليمي پوسته ي خارجي ساختمان در بدنه ي جنوبي در جهت كاهش مصرف انرژي محدوده موردمطالعه مؤثر است .