مدل تخصيص منابع مالي بهره ور از منظر شاخصهاي فقر معيشتي با استفاده از تركيب روش هاي خوشه بندي و تكنيك SAW

پديده فقر واقعيتي اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و سياسي است كه از دير باز از بزرگترين مشكلات انسان بوده است. گوناگوني مشكلات، نيازها و گرفتاريهاي اقشار محروم و كم درآمد جامعه و تعدد شاخص هاي تشكيل دهنده فقر از يك طرف، و از طرفي كمبود منابع و اعتبارات مالي جهت برطرف ساختن شاخص هاي فقر، سازمانهاي  متولي امور فقرا از جمله كميته امداد امام خميني (ره) را با چالش هايي جدي در زمينه تخصيص بهينه منابع روبه رو نموده است. لذا هدف تحقيق حاضر، خوشه بندي مددجويان كميته امداد شهرستان تبريز از منظر شاخص هاي فقر معيشتي، رتبه بندي اين خوشه ها از بعد هزينه و در نهايت تخصيص بهره ور و بهينه منابع براي هر خوشه مي باشد. بدين طريق با كمترين منابع، طيف وسيعي از نيازمندان از اين منابع بهره مند مي گردند. براي انجام اين كار، با تحليل خوشه اي داده هاي استخراج شده از سيستم، 700  مددجوي كميته امداد شهرستان تبريز از منظر شاخص هاي فقر معيشتي و با روش K-mean ، خوشه بندي گرديده است. نتايج حاصل از اين تحقيق، ساختار خوشه اي مشتمل بر 10 خوشه بوده كه مطابق با ويژگيهاي خوشه ها، عناويني براي خوشه ها لحاظ شده است. در نهايت جهت رتبه بندي خوشه ها از روش  تصميم گيري چند شاخصه SAW بهره گيري به عمل آمده است. يافته هاي تحقيق نشان دهنده تفاوت اثربخش بودن تخصيص در روش خوشه بندي نسبت به ساير روشهاي سنتي مي باشد.