بررسي همبستگي نتايج حاصل از پرسشنامه اختصاصي مچ و دست نورديك با پرسشنامه DASH

مقدمه: اختلالات اسكلتي عضلاني مرتبط با كار بيشتر در اندام هاي فوقاني ميافتد و موجب ناتواني مي گردد. زماني كه درك افراد از توانايي هايشان مدنظر باشد، پرسشنامه ها ابزاري مفيد و با ارزش محسوب مي گردند. پرسشنامه ها مي تواند براي سنجش علائم بيماري ها و ناتواني ها موثر واقع گردند. لذا برآن شديم كه به بررسي همبستگي نتايج حاصل از پرسشنامه اختصاصي مچ و دست نورديك با پرسشنامه DASH بپردازيم. روش اجرا: اين پژوهش يك مطالعه مقطعي مي باشد كه به روش نمونه گيري تصادفي روي 82 نفر خانم مونتاژكار انجام شد. براي بررسي همبستگي نتايج حاصل از پرسشنامه اختصاصي مچ و دست نورديك با پرسشنامه DASH از آزمون كاي دو و اسپيرمن استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار20 SPSS انجام و Pvalue 0/05 معنادار تلقي گرديد. يافته ها: در اين مطالعه، نتايج پرسشنامه DASH با متغيرهاي مورد مطالعه، مشابه نتايج پرسشنامه اختصاصي مچ و دست نورديك شد. ضمنا در اكثر سوالات بين اين دو پرسشنامه رابطه معناداري يافت گرديد(Pvalue 0/05 ). ميانگين نمره DASH، 19/14±60/85 بدست آمد و 9/ 65 %  افراد داراي مشكل خفيف در اندام فوقاني بودند. ضمنا، 76/8% شركت كنندگان، دچار ناراحتي در ناحيه مچ دست شده كه از اين تعداد 46/3 % ناراحتي خفيفي را تجربه كرده بودند. نتيجه گيري: نتايج  بيانگر كاربردي بودن پرسشنامه DASH در زمينه صنعتي و شغلي مي باشد. بنابراين،  به دليل رابطه نزديك بين دو پرسشنامه مي توان از پرسشنامه DASH به جاي پرسشنامه اختصاصي مچ و دست نورديك استفاده كرد.