عنوان مقاله :
بررسي ميزان تاثير فاكتورهاي رواني اجتماعي، ارگونومي، محيطي و دموگرافيك بر شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني در ميان كاركنان اداري
پديد آورندگان :
فلاحتي ، محسن دانشكده علوم پزشكي ساوه - مركز تحقيقات مولفه هاي اجتماعي موثر بر سلامت ساوه - گروه آموزشي مهندسي بهداشت حرفه اي و ايمني كار , بياباني ، اعظم دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه مهندسي بهداشت حرفه اي , ذكايي ، مجتبي دانشكده علوم پزشكي ساوه - مركز تحقيقات مولفه هاي اجتماعي موثر بر سلامت ساوه - گروه آموزشي مهندسي بهداشت حرفه اي و ايمني كار
كليدواژه :
اختلالات اسكلتي عضلاني , فاكتورهاي محيطي , ريسك فاكتورهاي ارگونومي , دموگرافيك , فاكتورهاي رواني اجتماعي
چكيده فارسي :
مقدمه: اختلالات اسكلتي عضلاني يكي از مشكلات اصلي صنايع و همچنين مشاغل اداري است كه عوامل مختلفي در ابتلا به آن نقش دارد. هدف از مطالعه حاضر تعيين نقش هر يك از عوامل فردي، فيزيكي، رواني اجتماعي و محيطي در ايجاد اختلالات اسكلتي عضلاني مي‌باشد تا با شناسايي و كنترل آن‌ها گام مهمي در كاهش و پيشگيري از اين اختلالات برداشته شود. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر يك مطالعه مقطعي بر روي 342 نفر از كاركنان شاغل در ادارات مختلف دولتي شهر ساوه در سال 1400 مي‌باشد. در اين مطالعه به منظور بررسي شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني از پرسشنامه خلاصه نورديك و چك‌ليست ROSA استفاده شد. همچنين به‌منظور بررسي عوامل فردي و رواني اجتماعي محيط كار پرسشنامه اطلاعات فردي و پرسشنامه عمومي نورديك بكار برده شد. علاوه براين ارزيابي شرايط محيطي كار توسط دستگاه‌هاي لوكس متر Hagner مدل E1، دستگاه سنجش استرس حرارتي مدل TIS10 و صداسنج TES1358 صورت پذيرفت.درنهايت تمام داده‌هاي حاصل وارد نرم‌افزار SPSS شدند و پس از كدبندي مورد آزمون قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج نشان داد شاخص توده بدني و جنسيت در ابتلا به اختلالات اسكلتي عضلاني تأثير معناداري دارند(p-value 0/05). نتايج آزمون همبستگي پيرسون مشخص كرد بين گزارش درد يا ناراحتي در ناحيه‌ي گردن با نمره‌ي ريسك صفحه‌نمايش- تلفن ، مچ / دست با نمره‌ي ريسك كيبورد- موس همچنين شانه، بالاي كمر، آرنج و پايين كمر با نمره‌ي ريسك صندلي ارتباط معناداري وجود دارد (p-value 0/05). بعلاوه بين گزارش درد يا ناراحتي در نواحي گردن، شانه و مچ / دست با نمره‌ي كلي ROSA ارتباط معناداري ديده مي‌شود. همچنين بين شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني و سطوح نيازهاي شغلي، سطوح كنترل شغلي، سطوح تعاملات اجتماعي، سطوح رهبري، سطوح جو سازماني، سطوح رضايت از كار و سطوح استرس تفاوت معناداري ديده مي‌شود (p-value 0.05). نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد بروز اختلالات اسكلتي عضلاني در بين كاركنان چندعاملي است؛ به‌گونه‌اي كه در بين عوامل رواني اجتماعي؛ نيازهاي شغلي، تعاملات اجتماعي و استرس اهميت مؤثري در ايجاد اختلالات اسكلتي عضلاني داشته‌اند. در بين عوامل فردي جنسيت و شاخص توده بدني(BMI) و در بين عوامل ايستگاه كاري صندلي نقش بارزي در ايجاد اختلالات اسكلتي-عضلاني داشته‌اند.
