مقايسه عوارض اكستوباسيون بيماران در وضعيت پرون در برابر سوپاين در شاغلين تحت عمل جراحي ديسك كمر

مقدمه: در بيماران تحت عمل جراحي كمر كه عمل جراحي آن‌ها به صورت پرون انجام مي‌شود، بررسي عوارض اكستوباسيون در تغيير وضعيت بيماران از حالت پرون به سوپاين نياز به بررسي دارد. هدف از انجام اين مطالعه، مقايسه اكستوباسيون بيماران در وضعيت پرون در برابر سوپاين در شاغلين تحت عمل جراحي ديسك كمر مي باشد. روش بررسي: مطالعه حاضر، مطالعه كار آزمايي باليني يك سوكور مي باشد كه 60 بيمار كانديد عمل جراحي الكتيو ديسك كمر، وارد مطالعه شدند و به‌صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شدند (هر گروه 30 نفر). تمام بيماران ابتدا در وضعيت پرون تحت عمل جراحي قرار گرفتند. بعد از پايان جراحي و قطع گازهاي بيهوشي (زمان T0)،  بيماران به دو گروه پرون و سوپاين تقسيم گرديدند. از زمان T0  تا زمان اكستوباسيون؛ ضربان قلب، فشارخون سيستوليك و دياستوليك، فشار متوسط شرياني، ميزان  Spo2، شدت سرفه و عوارض ثانويه پس از اكستوباسيون نظير لارنگواسپاسم و نگه‌داشتن نفس درهر دو گروه اندازه‌گيري و ثبت شد. نتايج: دو گروه از نظر متغيرهاي دموگرافيك (سن، جنس، قد و وزن) اختلاف معني‌داري نداشتند(0.05 P). نتايج نشان داد كه در تمامي متغيرهاي موردبررسي، گروه سوپاين از مقادير بالاتري در مقايسه با گروه پرون برخوردار بود. اختلاف معني‌دار از نظر فشار اكسيژن بين دو گروه وجود داشت و موقعيت گروه پرون مناسب‌تر از سوپاين بود(0.02=P). بروز سرفه نيز در گروه سوپاين شيوع بالاتري از از گروه پرون داشت و اختلاف مشاهده‌شده معني‌دار بود(P=0.001). نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه، حفظ حالت پرون بعد از جراحي ديسك كمر جهت اكستوباسيون سبب مي‌شود تا بيمار كمتر تحت تاثير تغيير موقعيت قرار گيرد و از نظر سرفه و ميزان فشار اكسيژن در موقعيت مناسب‌تري باشد. پيشنهاد مي‌شود اكستوباسيون بيماران تحت عمل در موقعيت پرون، در همان وضعيت انجام شود تا بيمار كمتر تحت تاثير عوارض جابجايي موقعيت از پرون به سوپاين قرار گيرد.