بررسي فراواني هپاتيت B و C در رانندگان وسايل نقليه سنگين در مركز ايران ( يزد)

مقدمه:هپاتيت B و C جزو بيماري‌هاي چالش‌برانگيز در حوزه سلامت به‌خصوص در كشورهاي درحال‌توسعه است. در شهر يزد در مركز ايران ميزان بروز هپاتيت B كمتر از 0/8 درصد و هپاتيت C مزمن كمتر از 0/5 درصد مي‌باشد. در بين رانندگان وسايل نقليه سنگين، ريسك فاكتورهايي وجود دارند كه احتمال عفونت با هپاتيت B و C را افزايش مي‌دهند. پرداختن به اين قضيه ازاين‌جهت اهميت دارد كه عوارض بلندمدت هپاتيت مانند سيروز و انسفالوپاتي مي‌توانند باعث بروز تصادفات رانندگي شوند. هدف اين مطالعه بررسي ميزان شيوع هپاتيت B و C در رانندگان وسايل نقليه سنگين مي‌باشد. روش مطالعه: در اين مطالعه مقطعي توصيفي ۵۱۶ راننده وسيله نقليه سنگين در سال ۱۳۹۸، ازنظر HBS Ag و HCV Ab موردبررسي قرار گرفتند. براي همه بيماراني كه نتايج مثبت داشتند، تست‌هاي عملكرد كبد، معاينه باليني و سونوگرافي شكم انجام شد. نتايج: هشت راننده (1/6درصد) تست مثبت ازنظر HBS Ag و هفت راننده (1/4 درصد) تست مثبت ازنظر HCV Ab داشتند. ارتباط قابل‌توجهي بين تعداد سفرها در ماه و ابتلا به هپاتيت B وجود داشت (P-value=0/048)رانندگاني كه سفرهاي بيشتري داشتند در ريسك بالاتري از ابتلا به هپاتيت B بودند. هيچ‌كدام از بيماران مبتلابه سيروز نبودند. نتيجه‌گيري: شيوع هپاتيت B و C در بين رانندگان وسايل نقليه سنگين به ترتيب 1/6 درصد و 1/4درصد بود.يافته‌ها نشان مي‌دهد كه شيوع هپاتيت B و C در رانندگان وسايل نقليه سنگين، نسبت به جمعيت كلي ايران بيشتر است(P-value=0/014 ). عوارض بالقوه هپاتيت، مانند سيروز و انسفالوپاتي مي‌توانند باعث حوادث جاده‌اي شوند و به همين دليل پيشگيري، تشخيص به‌موقع و درمان بيماري در اين قشر جامعه حائز اهميت است.