بهبود برخي شاخص‌هاي ريختي، بيوشيميايي و فعاليت آنزيم فنيل‌آلانين آمونيالياز تحت تأثير كاريكين، اسيد ساليسيليك و اسيد هيوميك در گل ليزيانتوس (“Eustoma grandiflorum cv. “Mariachi)

در سال هاي اخير، در دنيا و ايران استقبال و توجه به گل ليزيانتوس به نحوي بوده كه توليد آن نيز افزايش چشمگيري يافته است. با افزايش توليد گل شاخه بريدني ليزيانتوس، توجه به تغذيه و كاربرد تيمارهايي جهت بهبود رشد و ماندگاري گل آن نيز بيش از پيش احساس مي شود. به همين منظور اثر كاريكين، اسيد ساليسيليك و اسيد هيوميك بر خصوصيات ريختي و بيوشيميايي گياه ليزيانتوس، طي آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار بررسي شد. تيمارهاي مورد بررسي شامل كاربرد كاريكين (صفر، 1 و 2 ميلي‌گرم بر ليتر) به صورت آبياري، اسيد ساليسيليك (صفر، 100 و 200 ميلي گرم بر ليتر) و اسيد هيوميك (صفر، 50 و 100 ميلي گرم بر ليتر) به صورت محلول پاشي بودند. نتايج نشان داد كه كاربرد اسيد ساليسيليك با غلظت 100 ميلي‌گرم بر ليتر بيشترين اثر را بر شاخص هاي ريختي و بيوشيميايي مورد ارزيابي داشت، با اين حال در برخي صفات نظير وزن خشك اندام هوايي و سطح برگ، غلظت 200 ميلي‌گرم بر ليتر مؤثرتر واقع شد. كاربرد اسيد هيوميك نيز با افزايش گسترش ريشه، موجب افزايش وزن تر و خشك برگ و ريشه شد. تيمار كاريكين با غلظت 1 ميلي‌گرم بر ليتر موجب افزايش تعداد برگ، طول و قطر ساقه و تعداد ساقه گلدهنده، وزن تر و خشك ريشه، تعداد كپسول بذري و تعداد غنچه در شاخه شد. كاريكين در تركيب با اسيد هيوميك و به خصوص اسيد ساليسيليك با اثر هم افزايي سبب بهبود شاخص هايي نظير تعداد ريشه، تعداد برگ و ساقه گل دهنده و فعاليت آنزيم فنيل آلانين آمونيالياز (PAL) گرديد. كاربرد توأم اسيد ساليسيليك 100 ميلي‌گرم بر ليتر به همراه اسيد هيوميك 50 ميلي‌گرم بر ليتر به صورت محلول پاشي و كاربرد كاريكين 1 ميلي‌گرم بر ليتر به صورت محلول دهي پاي بوته جهت بهبود شاخص هاي رشد و نمو و بهبود كيفيت گل هاي ليزيانتوس توصيه مي گردد.