تأثير برنامه كاهش استرس مبتني‌بر ذهن‌آگاهي بر ميزان استرس شغلي و كيفيت خواب پرستاران

زمينه و هدف: يكي از دغدغه‌هاي جدي در حرفه پرستاري، استرس شغلي است. اين عامل يكي از ريسك‌فاكتورها براي كيفيت خواب نامطلوب پرستاران به‌شمار مي‌رود. هدف از مطالعه حاضر، تعيين تأثير برنامه كاهش استرس مبتني‌بر ذهن‌آگاهي بر استرس شغلي و كيفيت خواب پرستاران بود. روش بررسي: اين پژوهش از نوع مداخله‌اي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل بود. بااستفاده‌از شيوه نمونه‌گيري تصادفي بر 78 نفر (گروه ازمايش: 38 و گروه كنترل: 40) از پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي قم در سال 1399 انجام شد. براي گروه آزمايش برنامه كاهش استرس مبتني‌بر ذهن‌آگاهي به‌مدت 8 جلسه اجرا شد و براي گروه كنترل مداخله‌اي صورت نگرفت. قبل و بعد از مداخله، پرسش‌نامه‌هاي ارزيابي استرس شغلي پرستاران و پرسش‌نامه كيفيت خواب پيتزبورگ براي هر 2 گروه تكميل شد. اطلاعات وارد نرم‌افزارSPSS  نسخه ۲۰ شد و بااستفاده‌از آزمون‌هاي توصيفي و استنباطي (تي‌تست و كاي‌دو) تجزيه‌وتحليل شد. يافته‌ها: ميانگين سني نمونه تحقيق 6±35 است. اكثريت آن‌ها كارشناس پرستاري، متأهل، زن و داراي شيفت در گردش بودند. تحليل آماري انجام شد. بين ميانگين نمرات استرس پس از مداخله در گروه آزمون و كنترل تفاوت معناداري نشان داد (P=0/001)، اما بين نمرات كيفيت خواب 2 گروه پس از مداخله اختلاف معناداري نشان نداد (P=0/086). اگرچه نمرات كيفيت خواب در گروه آزمون نسبت‌به گروه كنترل بهتر بود. نتيجه‌گيري: باتوجه‌به تأثيرات معنادار برنامه كاهش استرس مبتني‌بر ذهن‌آگاهي بر استرس پرستاران پيشنهاد مي‌شود اين‌گونه مداخلات در برنامه‌هاي آموزشي پرستاران گنجانده شود.