اثرات محافظتي عصاره هيدروالكلي بومادران بر توان باروري برونتني در موش‌هاي سوري نر ديابتي‌شده با استرپتوزوسين

زمينه و هدف: ديابت يكي از عوامل تأثيرگذار بر روند در باروري محسوب مي‌شود كه مي‌تواند باعث اختلال در روند اسپرماتوژنز، تخمك‌گذاري و تشكيل جنين شود. ديابت يك بيماري است كه اندام‌هاي مختلف بدن را تحت‌تأثير قرار مي‌دهد. هدف از اين مطالعه  ارزيابي اثر محافظتي عصاره هيدروالكلي بومادران بر روي پارامترهاي اسپرم و توان باروري برونتني در موش سوري ديابتي شده است. بومادران به‌عنوان يك گياه دارويي با دارا بودن خواص آنتي‌اكسيداني قوي و ضدالتهابي براي درمان بسياري از بيماري‌ها د مورد استفاده قرار مي‌گيرد. روش بررسي: در اين مطالعه، 40 موش سوري به 5 گروه شامل كنترل، ديابتي، ديابتي+بومادران37/5) ميلي‌گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن روزانه)، ديابتي+بومادران (75 ميلي‌گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن روزانه) و گروه ديابتي+بومادران (150 ميلي‌گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن روزانه) تقسيم شدند. بعد از اتمام دوره تيمار 30 روزه، موش‌ها آسان‌كشي شدند و پارامترهاي تعداد كل اسپرم، درصد اسپرم‌هاي زنده، درصد اسپرم‌هاي نابالغ، درصد اسپرم‌هاي با DNA آسيب‌ديده همچنين توان باروري برونتني مورد ارزيابي قرار گرفتند. براي مقايسه ميانگين بين گروه‌ها از تحليل واريانس يك‌طرفه و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد. يافته‌ها:  مشخص شد در گروه ديابتي تعداد اسپرم، درصد اسپرم هاي زنده، درصد لقاح و درصد جنين هاي مرحله دوسلولي و بلاستوسيست  كاهش يافته و اختلاف معناداري را در مقايسه با گروه كنترل نشان مي‌دهد، اما در هر 3 گروه ديابتي+بومادران با دُزهاي (37/5، 75 و 150) افزايش در تعداد اسپرم و درصد اسپرم‌هاي زنده و همچنين درصد لقاح مشاهده شد كه اين افزايش اختلاف معناداري را فقط در دُز 150 ميلي‌گرم در مقايسه با گروه ديابتي داشت (P˂0/05)، اما هيچ اختلاف معناداري مابين 3 گروه ديابتي+بومادران مشاهده نشد (P≥0/05). نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد كه عصاره هيدروالكلي بومادران به دليل دارا بودن خواص آنتي‌اكسيداني مي‌تواند باعث بهبود پارامترهاي اسپرمي و توان باروري در موش‌هاي ديابتي شود.