بررسي ميزان شيوع نگراني ناشي از كوويد-19و اضطراب در بين افراد بالاي 18 سال شهر كرمانشاه

زمينه و هدف: شيوع جهاني ويروس٬ كرونا علاوه‌بر تهديد سلامت جسماني و مرگ افراد جامعه، مشكلات رواني و فشارهاي غيرقابل‌تحملي به بار آورده است. هدف از اين پژوهش٬ بررسي شيوع نگراني از ابتلا به كوويد-19 و اضطراب در بين افراد بالاي 18 سال شهر كرمانشاه است. روش بررسي: اين پژوهش از نوع توصيفي‌مقطعي است كه در سال 1400 با مشاركت 400 نفر از زنان و مردان بالاي 18 سال شهر كرمانشاه انجام شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات از 3 بخش شامل سؤالات جمعيت‌شناختي، پرسش‌نامه محقق‌ساخته نگراني ناشي از كوويد-19و پرسش‌نامه اندازه‌گيري شدت اضطراب در بزرگ‌سالان بود. تحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي و نسخه 19 نرم‌افزار SPSS انجام شد. سطح معناداري براي آزمون‌ها 5 درصد درنظر گرفته شد. يافته‌ها: 5.5 درصد از افراد موردمطالعه، نگراني در سطح پايين، 75.3 درصد نگراني درسطح متوسط و19.2 درصد نگراني شديد ناشي از كوويد-19 داشتند، 60.1 درصد از افراد اضطراب در حد خفيف، 38.1 درصد اضطراب متوسط و 1.8 درصد اضطراب شديد داشتند. نگراني ناشي از ابتلا به كوويد-19در افراد متأهل، افراد داراي تحصيلات بالا و خانواده‌هاي پرجمعيت بيشتر بود (0.001 P). از بين متغيرهاي جمعيت‌شناختي٬ تنها سطح تحصيلات با اضطراب ارتباط داشت (0.001 P)، به اين‌ ‌صورت كه افراد داراي تحصيلات بالاتر اضطراب بيشتري داشتند. نتايج تحليل همبستگي نشان داد متغير نگراني با اضطراب، همبستگي مثبت و معناداري داشت. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي مطالعه حاضر نشان داد نگراني ناشي از كوويد-19با اضطراب در بين افراد بالاي 18 سال شهر كرمانشاه رابطه مثبت و معناداري داشت. بنابراين در شرايط بحران كنوني٬ شناسايي افراد مستعد اختلالات رواني و ارائه راهكارهاي مناسب ازجمله مداخلات روان‌شناختي براي حفظ سلامت روان اين افراد، ضروري به ‌نظر مي‌رسد.