نقد و بررسي معادل كاربردي و معادل صوري درترجمۀ قرآني بوبتسين به همراه مقايسه ترجمه سوره قدر با ترجمه روكرت و رودي پارٍت

درطول تاريخ، قرآن با انگيزه‌ واهداف متعددي ترجمه و بازترجمه شده‌است. با آغازقرن بيستم وتداوم نگرش علمي و محققانه درحوزۀ اسلام شناسي قرن هجدهم و نوزدهم ميلادي، شرق شناسان دين‌پژوه و اسلام شناسان بمنظورمقابله با ديدگاه‌هاي غرض ورز و ترجمه‌هاي‌غيرعلمي سده هاي قبل، به ترجمه و بازترجمه‌هاي‌علمي وكاربردي قرآن مبادرت كردند. ازجمله ترجمه‌هاي شاخص قرن حاضرمي توان به ترجمه هارتموت بوبتسين شرق شناس ودين پژوه آلماني اشاره كرد كه بصورت مستقيم ازاصل عربي به زبان آلماني ترجمه شده‌است. . يكي از دلايل شاخص بودن ترجمه بوبتسين رسا بودن و مخاطب محوربودن زبان ترجمه است، بنابراين درمقالۀ حاضر، نگارنده ضمن نگاهي به سيرترجمه‌هاي قرآن به زبان آلماني، به بررسي هدف بوبتسين ازترجمه قرآن وعلت شاخص بودن اين ترجمه براساس نظريه ورنركولر ازديدگاه متن محور يا مخاطب محور به روش تحليلي- توصيفي، مي‌پردازد. با طرح اين پرسش كه آيا ترجمۀ اين شرق‌شناس دين‌پژوه به لحاظ تبين معناي قرآني واثرگذاري معنوي (ازمنظرارتباطي –مخاطب محور معادل كاربردي ) درمقايسه با ترجمه موزون قرآني روكرت وترجمۀ تفسيري رودي پارٍت، ترجمۀ موفقي بوده واينكه تا چه ميزان ساختارصرفي- نحوي و بلاغي زبان عربي ( معادل صوري) به زبان معيارمقصد منتقل شده‌است؟ حاصل اين تحقيق مهرتاييدي است برشاخص بودن ترجمۀ قرآني بوبتسين.