بررسي و نقد كتاب دوازده انسان معصوم، امامان و بناي تشيع اثر متيو پيرس

متيو پيرس، شيعه‌پژوه غربي، در كتاب دوازده معصوم به نقش پنج مؤلف قديس‌نگار شيعي و كتاب‌هاي ايشان در هويت‌بخشي به شيعه پرداخته است. اين كتاب‌ها عبارت‌اند از: اثبات الوصيه مسعودي، دلائل الامامه طبري، الارشاد شيخ مفيد، اعلام الوري طبرسي و مناقب آل ابي ‌طالب ابن‌شهرآشوب. وي در اين كتاب، به نقش اصلي و مؤثر اين قديس‌نگاران، در هويت‌بخشي به جامعه شيعه، تقدس و معصوميت‌يافتن امامان و ايجاد تاريخ مقدس تشيع، مرزبندي‌هاي اعتقادي‌عملي شيعه از غيرشيعه و شكل‌گيري تاريخ شفاهي و مقدس شيعي از طريق داستان‌پردازي‌ها و حكايات اين مؤلفان، پرداخته است. موضوع نوشتار متيو پيرس، تاريخ فكر و انديشه است كه مي‌كوشد با استفاده از روش تاريخي، پيدايش فكر شيعي را به قديس‌نگاران شيعي نسبت دهد. مطرح‌شدن اين ديدگاه از سوي وي، در مباني‌اي ريشه دارد كه نويسنده براي خود برگزيده و بر اساس آن، به چنين اظهارنظري دست‌ يازيده است. پژوهش حاضر در صدد است مباني و روش مؤلف را بر اساس مباني ديني مسلمانان و روش و اصول تاريخي و حديثي و رجالي، بررسي و نقد كند.