نقد ادعاي فواز بن احمد بن علي رضوان درباره تعارض روايات شيعي مربوط به تعداد ائمه (ع)

در منابع حديثي شيعي، علاوه بر روايات فراواني كه تعداد امامان شيعه (ع) را دوازده نفر معرفي مي‌كنند، روايات ديگري هم هست كه در ظاهر با روايات دسته قبل در تعارض است و تعداد ائمه را متفاوت با عدد دوازده گزارش مي‌كند. در مقاله‌اي به زبان عربي با عنوان «تعارض دلالات المرويات عند الرافضه؛ الامامه أنموذجًا»، نوشته فواز بن احمد بن علي رضوان، با تمسك به همين روايات، ادعا شده است كه روايات شيعي در باب امامت، متعارض و جمع‌ناشدني هستند. لذا اصل امامت محل ترديد و تشكيك است. در پژوهش حاضر با هدف پاسخ به شبهات مقاله مذكور درباره تعداد ائمه، و با استفاده از روش «توصيف و تحليل»، ابتدا ادعاي مطرح‌شده را ذيل هفت بخش روايات دال بر يك امام، دو امام، سه امام، هفت امام، دوازده امام، سيزده امام و دوازده مهدي بعد از قائم (عج) دسته‌بندي و گزارش مي‌كنيم. سپس با بررسي سند و متن تك‌تك روايات چنين نتيجه مي‌گيريم كه تمام آنها از لحاظ سندي ضعيف، و از لحاظ متني، متعارض با روايات صحيح دالّ بر وجود دوازده امام، يا دچار اضطراب متن هستند. به فرض پذيرش سند و متنشان هم دلالت برخي از آنها بر ادعاي مطرح‌شده تمام نيست و با روايات دالّ بر دوازده امام جمع‌‌شدني است.