بررسي افزايش نرخ ارز و تأثير آن بر برخي متغيرهاي كلان اقتصادي ايران در شرايط تحريم

تغيير نرخ ارز، از مسيرهاي مختلف بر عملكرد اقتصادي اثرگذار است. در اين مطالعه، به بررسي اثر تغيير نرخ ارز بر عملكرد متغيرهاي مهم اقتصاد كلان، يعني توليد، اشتغال و سطح عمومي قيمت ها خواهيم پرداخت. به اين منظور، از يك الگوي اقتصادسنجي كلان با رويكرد داده‌هاي تركيبي تواتر متفاوت استفاده شده است. الگوي مذكور، بر اساس مباني نظري اقتصادي و با توجه به حقايق آشكار شده اقتصاد ايران، تصريح و به كمك داده‌هاي سري زماني در محدوده سال‌هاي 1338 تا 1396 برآورد شده‌اند. از آنجا كه الگوي مورد مطالعه به جهت داشتن اطلاعات كامل  تر، قدرت توضيح‌دهندگي بهتري نسبت به ساير مدل  هاي سري زماني دارد، انتظار مي‌رود كه امكان ارزيابي دقيق‌تري از سياست  هاي ارزي داشته باشد. الگو، داراي بخش‌هاي توليد، مخارج مصرفي و سرمايه‌گذاري، تجارت خارجي، دولت، اشتغال، پول و قيمت‌ها است. علاوه بر اين، با توجه به نتايجي كه از شبيه‌سازي پوياي الگو حاصل گرديد، الگو مي‌تواند نماينده مناسبي از سازوكار اقتصاد ايران باشد. از سوي ديگر، الگوي مدنظر با لحاظ شرايط تحريم، مي‌تواند آثار سياست  هاي اقتصادي را به  گونه‌ مناسب‌تري بررسي نمايد. در نهايت، نتايج حاصل از ارزيابي سياست  هاي ارزي در شرايط وجود تحريم، بررسي شده است. بر اساس نتايج الگو، در رابطه با سياست تنزل ارزش پول ملي در اقتصاد ايران، افزايش نرخ ارز در شرايط تحريم، علاوه بر كاهش توليد، زمينه‌ساز كاهش اشتغال و فشارهاي تورمي مي‌گردد.