وضعيت‌شناسي مطالعات انديشه سياسي امام خميني(ره) براساس روش فهم؛ با تكيه بر «روش تحليل گفتمان» و «روش اجتهادي»

فهم انديشه سياسي امام خميني، به‌عنوان يكي از مهم‌ترين ملزومات تحقق گام دوم انقلاب اسلامي است. نظر به توليد آثار بي‌ضابطه در اين زمينه، ضرورت روشمند شدن هرچه بيشتر منطق حاكم بر مطالعات اين عرصه روشن خواهد شد و تبيين روش مطلوب نيز در گرو بازخواني نقادانه روش‌هاي پربسامد در اين عرصه است. اين مقاله در مقام پاسخ به اين پرسش كليدي است كه فهم انديشه سياسي امام خميني تا چه اندازه روش‌مند است و الگوي روش تحليل گفتمان، به‌عنوان پركاربردترين روش فهم انديشه سياسي امام خميني، تا چه حد كارآمدي دارد؟ در اين مقاله، مطلق‌انگاريِ رهيافت‌هاي برآمده از روش گفتمان مورد ترديد قرار گرفته و به‌منظور جلوگيري از ايجاد خلأ روشي، به‌اختصار بر كاربست «روش اجتهادي» به عنوان الگوي فهمِ بومي و مطلوب، تأكيد شده است. اين مقاله، تحقيقي توصيفي ـ تحليلي با رويكرد انتقادي است و گردآوري داده‌ها در آن، به روش كتابخانه‌اي است. در وضعيت‌شناسي روش‌شناختيِ آثار پيشين نيز، از روش داده‌بنياد استفاده شده است.