تحليل شبكه دست اندركاران سازماني در راستاي مديريت مشاركتي منابع آب(منطقه مورد مطالعه: دشت ابهر)

يكي از الزامات مديريت يكپارچه منابع آب مبتني بر برنامه ريزي مديريت مشاركتي، شناسايي و تحليل دست اندركاران كليدي است. شناسايي جنبه‌هاي ساختاري شبكه دست اندركاران سازماني را مي‌توان با استفاده از تحليل شبكه‌ اجتماعي ارزيابي نمود و موقعيت و نقش آنها را براي انسجام بخشي و هماهنگي بين سازماني در مديريت منابع آب مشخص نمود. در اين پژوهش، با استفاده از روش تحليل شبكه اجتماعي، ذيمدخلان مرتبط با حكمراني مشاركتي منابع آب دشت ابهر، مشتمل بر 20 دست اندركار سازماني آناليز شد و شاخص‌هاي سياستي در سطح شبكه دست‌اندركاران سازماني ارزيابي گرديد. شاخصهاي تراكم، اندازه، دوسويگي پيوندها، انتقال‌پذيري، ميزان تمركز و ميانگين فاصله ژئودزيك در شبكه روابط در سطح كلان و شاخص مركز- پيرامون در سطح مياني و شاخص‌هاي مركزيت در سطح خرد مورد بررسي قرار گرفت. ميزان شاخص تراكم شبكه، متوسط بوده و با توجه به شاخص دوسويگي و ميزان متوسط روابط دوسويه و متقابل در بين دستاندركاران سازماني، انسجام و سرمايه سازماني متوسط ارزيابي ميگردد. طبق شاخص انتقال‌يافتگي، پايداري و تعادل شبكه تبادل اطلاعات، كم است. تحليل شاخص مركز-پيرامون شبكه دست‌اندركاران نشان دهنده تراكم بالاتر پيوندها و انسجام سازماني بيشتر در بين سازمان‌هاي مركزي در مقايسه با زيرگروه پيراموني است و ميزان تبادل اطلاعات بين زيرگروه‌هاي مركزي و پيراموني متوسط ارزيابي شد. بر اساس شاخصهاي مركزيت، موقعيت هندسي هر كنشگر در شبكه مشخص گرديد. جهت تصميم‌گيري، برنامه‌ريزي، سياستگذاري و اجراي حكمراني مشاركتي منابع آب در دشت ابهر، سازمان‌ها و قدرت‌هاي سياسي كليدي و مؤثر و سازمان‌هاي داراي قدرت كم و به حاشيه رانده‌شده، شناسايي گرديدند.