ارزيابي خواص آنتي‌باكتريال نانوكامپوزيت‌هاي پلي‌لاكتيك اسيد- پلي‌كاپرولاكتون- حاوي نانوذرات هيدروكسي آپاتيت و اكسيد روي در داربست‌هاي قابل جذب بافت سخت

امروزه افراد بسياري به‌دليل صدمات وارده به بافت استخوان نياز به استفاده و كاشت ثابت‌كننده‌هاي استخواني دارند. به‌دليل تحريك سيستم ايمني پس از كاشت، عفونت در محل عمل بسيار رايج است كه باعث ايجاد تورم و درد در ناحيه عمل مي‌شود. استفاده از نانوذرات اكسيد روي باعث كاهش عفونت در محل عمل و كاهش نياز بيمار به مصرف آنتي‌بيوتيك مي‌شود. هدف از انجام اين پژوهش ساخت و مشخصه‌يابي اتصالات پليمري آنتي‌باكتريال قابل جذب جهت كاربرد در بافت سخت است كه بتواند نياز بيمار به جراحي مجدد جهت خروج اتصالات دائمي را برطرف كند. براي اين منظور از پليمرهاي زيست تخريب‌پذير پلي‌لاكتيك ‌اسيد و پلي‌كاپرولاكتون و نانوذرات هيدروكسي‌ آپاتيت و اكسيد روي و همچنين حلال كلروفرم استفاده شد. براي ساخت نمونه‌ها از روش محلولي استفاده شد و با استفاده از هم حمام فراصوت و همزن ‌مغناطيسي نمونه‌ها ساخته شد. جهت بررسي مورفولوژي داربست‌هاي ساخته شده از ميكروسكوپ الكتروني روبشي گسيل ميداني استفاده شد. ارزيابي سميّت نمونه‌ها توسط آزمون MTT بررسي شد. رفتار نانوكامپوزيت‌ها در مقابل باكتري‌هاي اشريشياكلاي(اي‌كلاي) و استافيلوكوكوس اورئوس(اس‌آرئوس) توسط اندازه‌گيري قطر هاله عدم رشد بررسي شد. نتايج نشان داد كه ميزان قطر هاله عدم رشد در زمينه پليمري در برابر باكتري‌ اي‌كلاي 0/219 ± 14/79 ميلي‌متر و براي زمينه بهينه 0/341 ± 38/72 ميلي‌متر بود. همچنين ميزان قطر هاله عدم رشد در برابر باكتري اس‌آرئوس در زمينه پليمري 0/32 ± 17/42 ميلي‌متر و براي ماتريس بهينه 0/318 ± 39/97 ميلي‌متر اندازه‌گيري شد كه نشان از فعاليت آنتي‌باكتريال نانوذرات اكسيد روي دارد. همچنين مشاهده شد كه سلول‌هاي فيبروبلاست روي سطح داربست‌هاي اصلاح شده زنده‌ماني بيشتري نسبت به داربست پليمري داشتند. اين نتايج نشان داد كه اصلاح داربست‌ها با نانوذرات باعث مهار رشد باكتري در محيط كشت مي‌شود. اين مطالعه نشان داد كه اضافه كردن نانوذرات اكسيد روي باعث بهبود خاصيت ضد باكتريايي داربست‌ها و همچنين بهبود زندهماني سلول‌ها و كاهش سميّت داربست مي‌شود.