جستاري در جنبش هنر نوگراي ايران در نقاشي‌خط (بر پايه گرايش به سويه‌هاي هنر سنتي و مدرن)

بيان مسئله: اين مقاله در پي آن است كه جنبش هنر نوگراي ايران در بافت تاريخي خود بررسي كرده و به ريشه‌ها و زمينه‌هاي بروز آن نگاهي بيندازد تا بنيان‌هاي نوجويانه نقاشي مدرن ايران به‌ويژه نقاشي‌خط را روشن نمايد. خوشنويسي كه داراي پيشينه‌اي مقدس است و با نگارش كتاب الهي ارتباط دارد، سير تاريخي خود را از قرون گذشته با سابقه‌اي پربار تا سكولارشدن مستمراً پي‌گرفته و با فراز و نشيب‌هاي پشت‌سر گذاشته  يك وجه آن به نقاشي‌خط‌هايي منجر شده كه در جاي خود قابل تأمل و بررسي‌اند. در اين بررسي مشخصاً به اين سوال كه رخداد سويه‌هاي سنتي ومدرن نقاشي خط ايران چگونه بوده داده پاسخ داده خواهد شد. اين پژوهش مسئله اين مقاله، آن است كه چگونه نقاشي‌خط (جنبش لتريسم ايران) را در هنر معاصر ايران بر پايه دوگانه هنر سنتي و مدرن مي‌توان طبقه‌بندي كرد؟ نقاشي خط با طبقه بندي دوگانه هنر سنتي و نوگرا چه ويژگي هايي دارند؟هدف: اين نوشتار، در جهت مطالعات سبك‌شناختي و اقامه بحث فرهنگ بصري ايران بوده و در پي آن است كه جنبش لتريسم ايران را براساس رويكرد سنتي و مدرن در قالب نقاشي‌خط طبقه‌بندي نمايد.روش پژوهش: شيوه اين پژوهشِ بنيادي، كيفي با روشي توصيفيتحليلي است. در گردآوري داده‌ها از مطالب و منابع كتابخانه‌اي و مطالعه بصري آثار مربوطه بهره برده است.يافته‌ها: دستاورد اين مقاله روشن مي‌سازد كه نقاشي‌خط در پيروي از جنبش مدرن«لتريسم» در غرب، در جنبش سقاخانه با رويكردي هويت‌محور با استقبال گسترده‌اي از سوي هنرمندان مواجه شد كه به دو گونه سنتي و نوگرا يا رويكرد خوشنويسانه و نقاشانه بخش شده ‌است.