تحليل نمادهاي طبيعي مقاومت درسه اثر داستاني راضيه تجار ( ستارۀ من،گمان مبر كه شعله بميرد و محبوبۀ صبح) بر اساس كهن الگوي يونگ

نماد‌پردازي يكي از جريان‌هاي مهم ادبي است كه در ادبيات دفاع مقدس، از بازتاب و جايگاه ويژه‌اي برخوردار است. چنانكه مخاطب با مطالعۀ اين نمادها و كهن‌الگوها، ضمن رمزگشايي از آن‌ها به التذاذ ادبي دست يافته و با معيارها و سبك و انديشۀ نويسنده آشنا مي‌گردد. كهن‌الگوهايي كه طي سال‌هاي متمادي به ضمير ناخودآگاه انسان به ارث رسيده است و در شكل و هيئت نمادها متبلور شده‌اند. راضيه تجار، ازجمله نويسندگان معاصر و پركار در حوزۀ ادبيات دفاع مقدس است. وي داستان‌هاي زيادي از زندگي و ايثار رزمندگان و شهدا نوشته است. او با كاربرد نمادهاي مقاومت، نظير گل سرخ، كبوتر، پرنده و رود، دريا و ماه و... به توصيف هنرمندانه‌اي از ويژگي‌هاي شهدا و رزمندگان پرداخته و آنان را به آينده‌اي روشن و پيوستن به عرصه‌هاي مبارزه تشويق كرده است.هدف از اين پژوهش كه به روش توصيفي- تحليلي، انجام گرفته است، واكاوي نمادهاي طبيعي مقاومت در سه اثر منتخب راضيه  تجار و تجزيه‌وتحليل و معرفي آن‌هاست. نتايج به‌دست‌آمده حاكي از آن است كه راضيه تجار با هفت دسته از نمادهاي طبيعي، در اين سه اثر، به نمادپردازي پرداخته است و كتاب «گمان مبر كه شعله بميرد» متعلق به دهۀ هشتاد كه دهۀ طلايي آثار تجارمي‌باشد، به دليل فني‌تر شدن داستا‌ن‌هاي دفاع مقدس در اين دهه، بالاترين ميزان كاربرد نمادهاي طبيعي مقاومت را به خود اختصاص داده است و كتاب «ستارۀ من» متعلق به دهۀ هفتاد به دليل عيني‌تر بودن داستان‌هاي جنگ در دهه­هاي نخستين كمترين ميزان كاربرد نمادها را به خود اختصاص داده است.