عوامل و ابعاد مؤثر بر زنجيره تأمين قطعات و تجهيزات مورد نياز صنعت نفت در شرايط عدم اطمينان

هدف مقاله حاضر مطالعه عوامل و ابعاد مؤثر بر زنجيره تأمين قطعات و تجهيزات موردنياز صنعت نفت در شرايط عدم اطمينان و بررسي تأثيرگذاري عامل‌هاي مدل زنجيره تأمين در شرايط عدم اطمينان بر روي همديگر و ارائه راهكارهاي عملي است. ازاين‌رو، با توجه به رويكرد تركيبي در بخش كيفي با استفاده از روش نظريه داده‌بنياد و مصاحبه عميق با 15 تن از خبرگان (مديران و كارشناسان و تأمين‌كنندگان فعال در شبكه تأمين قطعات و تجهيزات شركت‌هاي نفت)، به تبيين مدلي براي زنجيره تأمين قطعات و تجهيزات موردنياز صنعت نفت در شرايط عدم اطمينان پرداخته است. اين الگو مشتمل بر شش تم اصلي: 1) شرايط علي (عوامل تأمين، اختلالات، اقتصاد كلان، قوانين و سياست و امنيت)؛ 2) شرايط زمينه‌اي (پيچيدگي فرايند و پيچيدگي محيط)؛ 3) شرايط مداخله‌گر (منابع سازماني)؛ 4) مقوله محوري (تصميم‌گيرنده)؛ 5) راهبردها (راهبرد شيوه‌هاي مديريت، راهبرد تدبير، راهبردهاي انطباقي)؛ 6) پيامدها (سنجش پيشرفته، پيكربندي پيشرفته، اكتشاف پيشرفته و بهره‌برداري پيشرفته) مي‌باشد. سپس در گام دوم با استفاده از تكنيك تحليل عاملي تأييدي و مدل يابي معادلات ساختاري در ميان 120 نفر از مديران و كارشناسان و تأمين‌كنندگان فعال، مدل حاصله مورد برازش، اعتباريابي و آزمون قرار گرفت.