اثربخشي نوروفيدبك در تركيب با بازي هاي شناختي رايانه اي بربهبود انعطاف‌پذيري شناختي كودكان مبتلا به اختلال نارسايي توجه/بيش فعالي

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي نوروفيدبك در تركيب بازي‌هاي شناختي بر بهبود انعطاف‌پذيري شناختي كودكان مبتلا به اختلال نارسايي‌توجه/بيش‌فعالي صورت گرفت. روش پژوهش از نوع شبه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. تعداد 20 نفر از دانش‌آموزان پسر مبتلا به اختلال ‌نارسايي‌توجه/بيش‌فعالي به شيوه نمونه‌گيري هدفمند در دو گروه آزمايش و كنترل ‌تصادف گمارده شدند. گروه آزمايش 20 جلسه‌ يك‌ ساعته، هفته‌اي سه بار تحت آموزش نوروفيدبك در تركيب با بازي شناختي رايانه‌اي قرار گرفتند و گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. ابزارهاي پژوهش عبارت‌اند بودند از: مقياس تشخيصي اختلال ‌نارسايي‌توجه/بيش‌فعالي كودكان كانرز بزرگسالان (فرم والد و فرم معلم، 1960) و آزمون رايانه‌اي ويسكانسين (1948). داده‌ها به‌وسيله‌ي نرم‌افزار‌ spss و با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس مورد تجزيه‌ وتحليل قرار گرفت. تحليل داده‌ها با آزمون تحليل كوواريانس بيانگر تغييرات نمرات شركت‌كنندگان از پيش‌آزمون به پس‌آزمون است. به‌نحوي‌كه آموزش نوروفيدبك در تركيب با بازي‌هاي شناختي باعث بهبود انعطاف‌پذيري شناختي كودكان مبتلا به اختلال ‌نارسايي‌توجه/بيش‌فعالي شده است (0.05 P). ميانگين اندازه اثر 20 جلسه آموزش نوروفيدبك در تركيب با بازي‌هاي شناختي بر بهبود انعطاف‌پذيري شناختي 31.6 درصد بوده است.با توجه به يافته‌ها نوروفيدبك در تركيب با بازي‌هاي شناختي رايانه‌اي، مي‌تواند موجب بهبود انعطاف پذيري شناختي كودكان مبتلا به اختلال‌ نارسايي‌توجه/بيش‌فعالي شود.