بررسي مدل روابط ساختاري تروماي كودكي و تحريفات شناختي با اختلال شخصيت خودشيفته: با ميانجي گري طرحواره هاي ناسازگار اوليه

اختلال شخصيت خودشيفته، اختلالي بسيار پيچيده است كه منجر به مشكلات قابل توجه در افراد مبتلا مي شود. هدف پژوهش حاضر بررسي روابط ساختاري تروماي كودكي و تحريفات شناختي با اختلال شخصيت خودشيفته با ميانجي گري طرحواره هاي ناسازگار اوليه بود. طرح پژوهش همبستگي از نوع مدل يابي معادلات ساختاري و جامعه آماري آن ‌شامل دانشجويان دانشگاه اروميه در سال تحصيلي 99-1398 بود كه 225 دانشجو از طريق نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه هاي شخصيت خودشيفته آمز، تحريفات شناختي عبدالله زاده و سالار، كودك‌آزاري نوربخش و طرحواره ناسازگار يانگ را تكميل كردند. نتايج نشان داد مسيرهاي تروماي كودكي، تحريفات شناختي و طرحواره ناسازگار اوليه با خودشيفتگي و مسير هاي تروماي كودكي و تحريفات شناختي با طرحواره ناسازگار اوليه معني‌دار است. همچنين نتايج كاربست آزمون بوت استراپ نشان داد مسيرهاي غير مستقيم تروماي كودكي وتحريفات شناختي با اختلال شخصيت خودشيفته از طريق طرحواره ناسازگار اوليه از شاخص برازش برخوردار است. براساس يافته هاي اين پژوهش، به نظر مي رسد طرحواره هاي ناسازگار اوليه مي تواند رابطه ساختاري بين تروماي كودكي و تحريفات شناختي با اختلال شخصيت خودشيفته را تحت تاثير قرار دهد.