مقايسه تحليلي شخصيّت هاي مرد وزن در دو رمان دهه 40 و دو رمان دهه 70 بر مبناي جامعه شناسي زبان

زبان جنسيّت يكي از مباحث مهمّ جامعه‌شناسي زبان است. بسياري از زبانشناسان و جامعه‌شناسان بر اين باورند كه ميان گفتار زنان و مردان تفاوت‌هايي وجود دارد. يكي از مقوله‌هاي ادبي كه بيشترين تأثيرپذيري را از عناصر زبان و جنسيت دريافت مي‌كند، ادبيّات داستاني است.در پژوهش حاضر تفاوت‌هاي زباني شخصيّت‌هاي مرد و زن، در رمان‌هاي شوهر آهوخانم و سووشون (دهۀ 40) و نيمۀ غايب و بامداد خمار (دهه 70) با در نظر گرفتن مؤلّفه‌هاي: رنگ واژه، دشواژه، سوگندواژه، تشديدكننده، تعديل‌كننده، ضرب‌المثل، زبان مؤدّبانه، پرسش‌هاي ضميمه‌اي، جملات ناتمام و عذرخواهي‌ها بررسي شده است. رمان‌ها از دهه‌هاي متفاوت انتخاب شده، تا علاوه‌بر تحليل تفاوت‌هاي زباني، به مقايسۀ نوع گفتار شخصيّت‌ها در دو دهۀ متفاوت پرداخته شود.تا بتوان به اين پرسش پاسخ داد كه «آيا مي‌توان تفاوتي در زبان جنسيّت در رمان‌هاي دهۀ 40 نسبت به رمان‌هاي دهۀ 70 پيدا كرد؟» پژوهش به‌صورت آماري و تحليلي صورت گرفته است. ابتدا مؤلّفه‌ها از رمان‌ها استخراج شده، سپس با گرفتن آمار و بسامد و با رسم نمودار و جدول به تحليل آن‌ها پرداخته شده است.يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه شباهت‌هايي بين زبان جنسيّت رمان‌هاي يك دهه و تفاوت‌هايي بين رمان‌هاي دو دهه ديده مي‌شود. دو تفاوت اساسي در رمان‌هاي دو دهه در به‌كار بردن دشواژه‌ها و سوگندواژه‌هاست.