بازبيني رابطه‌ي ميان تورم و نااطميناني آن در ايران: كاربردي از تبديل موجك پيوسته

رابطه ي ميان تورم و نااطميناني تورمي توجه بسياري از مطالعات نظري و تجربي اقتصادكلان را به خود جلب كرده است. علي رغم مطالعات گسترده در اين زمينه، كماكان اجماعي در خصوص جريان علّيت ميان اين دو متغير وجود ندارد. در اين راستا، پژوهش حاضر از تبديل موجك پيوسته و تحليل در حوزه ي زمان – فركانس استفاده مي كند تا بينش جديدي در خصوص رابطه ي ميان تورم و نااطميناني آن در ايران طي دوره 1401:08 – 1370:05 ارائه دهد. طبق نتايج به دست آمده جريان علّيت خلاف فار ميان دو متغير برقرار نبوده و نظريات مرتبط با اين مهم در اقتصاد ايران موضوعيت ندارد. به اين مفهوم كه اولاً عاملين اقتصادي عموماً قادر نيستند پيش بيني خود را در رويارويي با تورم تدقيق نمايند. ثانياً، مقامات پولي در هنگام اوج گرفتن قيمت ها اقدامات لازم براي به ثبات رساندن آن را در پيش نمي گيرند. دربلندمدت، جريان علّي از تورم به نااطميناني تورمي با شدت قابل توجهي برقرار است. تفسير نتايج در بعد زمان و تطابق آن با مباني نظري و شرايط اقتصاد ايران حاكي از آن است كه در بلندمدت سياست گذار در واكنش به افزايش سطح عمومي قيمت ها حساسيت نسبتاً كم تري براي كاهش تورم در قياس با ساير اهداف داشته است.