بررسي اثر نابرابري جنسيتي در آموزش رشته‌هاي دانشگاهي علوم پايه، فني و مهندسي و رياضيات (STEM) بر رشد اقتصاد ايران: رويكرد سري زماني ساختاري

آموزش به ويژه در رشته هاي دانشگاهي علوم پايه، فني و مهندسي و رياضيات (STEM)، يكي از شاخص هاي با اهميت سرمايه انساني است. زيرا بيانگر ظرفيت اقتصاد براي نوآوري و خلاقيت است كه هسته مركزي رشد اقتصادي را تشكيل مي دهد. اين پژوهش از مدل نولز و همكاران (2002) كه نابرابري جنسيتي در آموزش را به مدل رشد منكيو، رومر و ويل (1992) اضافه كرده اند استفاده مي‏كند و به بررسي اثر نابرابري جنسيتي در آموزش رشته هاي دانشگاهي علوم پايه، فني و مهندسي و رياضيات (STEM)، بر رشد اقتصاد ايران در دوره زماني سال هاي 1367 تا 1399 مي پردازد. در اين بررسي به دليل ماهيت تصادفي عوامل غيرقابل مشاهده ي موثر بر رشد اقتصادي مانند پيشرفت تكنولوژي، از رويكرد الگوي اقتصاد سنجي سري زماني ساختاري (STSM) استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد در دوره مورد مطالعه، اثر مثبت ثبت نام زنان در اين رشته هاي دانشگاهي (STEM) بر رشد اقتصاد ايران بيشتر از اثر مثبت ثبت نام مردان بوده است و افزايش نابرابري جنسيتي در آموزش اين رشته هاي دانشگاهي اثر منفي و معناداري بر رشد اقتصاد ايران داشته است. از اين رو انتظار مي رود با اتخاذ سياست هاي مناسب در بازار كار با هدف رفع تبعيض جنسيتي در اين بازار، به برابري جنسيتي در آموزش اين رشته هاي دانشگاهي بيانجامد. زيرا رشد پايدار اقتصاد در گرو توجه به درهم تنيدگي سياست‏هاي بازار كار و ساير نهادها از جمله نهاد آموزش است.