بررسي علل شكاف مخارج برق خانوارهاي شهري-روستايي در ايران

هدف مطالعه حاضر استفاده از داده‌هاي در سطح خانوار براي دوره زماني 1397- 1389 و رهيافت مدل‌هاي تجزيه براي بررسي علل تفاوت مخارج برق خانوارهاي روستايي و شهري است. نتايج رگرسيون چندك نشان مي‌دهد كه درآمد و بعد خانوار اثر منفي و معني‌داري بر سهم مخارج انرژي دارد و اثر اندازه مسكن و دسترسي به لوازم خانگي داراي انرژي‌بري بالاتر، مثبت و معني‌دار است. علاوه بر اين مدل اكساكا-بليندر نشان مي‌دهد كه  92 درصد از تفاوت سهم مخارج برق خانوارهاي شهري و روستايي ناشي از تفاوت ويژگي‌هاي اقتصادي-اجتماعي خانوارها است. مدل ماچادو-متا نيز نشان مي‌دهد كه در چندك‌هاي پايين از سهم مخارج برق، سهم ناكارايي مصرف برق بيش از سهم تفاوت در ويژگي‌هاي اقتصادي-اجتماعي خانوارها است. از آنجا كه تفاوت در دسترسي به امكانات داراي انرژي‌بري بالا سهم غالب را در تفاوت سهم مخارج برق خانوارها دارد، علت اصلي براي رشد مصرف برق خانوارها در ايران عمدتاً ناشي از تمايل براي دستيابي به سطح رفاه بالاتر است. بنابراين، استفاده از تجهيزات پرمصرف انرژي ممكن است نقش اساسي در كاهش انرژي مورد نياز داشته باشد.