مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي تأثير حمايت اجتماعي بر انگيزه كاركنان بخش سلامت و درمان شهر يزد با نقش ميانجي استرس شغلي

چكيده فارسي :

زمينه و هدف: با توجه به تأثير انگيزه كاركنان بر كميت و كيفيت عملكرد آن‌ها، لازم است متغيرهاي تقويت‌كننده و تضعيف‌كننده انگيزه موردتوجه مديران قرار گيرد. حمايت اجتماعي به معني احساس پذيرفته شدن از سوي جامعه و ارج نهادن به خدمات كاركنان از سوي مردم مي‌باشد كه تأثير بسزايي در كاهش تنش هاي شغلي و ارتقاء انگيزه كاركنان دارد. استرس شغلي پديده اي است كه كاركنان در شرايط مواجهه با انتظارات فراتر از ظرفيت شناخته‌شده خود گرفتار آن مي شوند كه به‌صورت تأثيرات فيزيولوژيك، روان‌شناختي و رفتاري بروز مي كند. هدف مطالعه حاضر بررسي تأثير حمايت اجتماعي بر انگيزه كاركنان با نقش ميانجي استرس شغلي در بخش سلامت و درمان يزد بود. روش پژوهش: مطالعه حاضر به‌صورت مقطعي در نيمه دوم سال ۱۴۰۰ انجام گرديد. جامعه آن را كاركنان بخش سلامت و درمان شهر يزد تشكيل دادند. حجم نمونه ۳۴۶ نفر با استفاده از فرمول كوكران محاسبه گرديد و روش نمونه‌گيري به‌صورت تصادفي ساده انجام شد. داده‌هاي موردنياز به‌وسيله‌ ۳ پرسشنامه‌ استاندارد: هاينس و همكاران، پري و كارناواق و همكاران جمع‌آوري شد. روايي همگرا، واگرا، محتوايي و ضريب پايايي تركيبي پرسشنامه با نظر اساتيد رشته مديريت و صاحب‌نظران بخش سلامت و درمان يزد تائيد؛ و با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ، همساني دروني آن مورد تائيد قرار گرفت. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده ها از آمار توصيفي و مدل معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS ۲۰ و AMOS ۱۸ استفاده شد. يافته ها: ۳ فرضيه پژوهش از طريق آزمون مسير و مدل معادلات ساختاري تائيد شدند. يافته‌ها نشان داد، حمايت اجتماعي با مقدار بحراني (۳/۱۶۳) و ضريب مسير (۰/۸۵) بر انگيزه كاركنان اثر مثبت و معني‌داري (۰/۰۰۲ = p) دارد. حمايت اجتماعي با مقدار بحراني (۲/۹۹۶ -) و ضريب مسير (۰/۱۷ -) بر استرس شغلي اثر منفي و معني‌داري (۰/۰۴۲ = p) دارد، همچنين استرس شغلي با مقدار بحراني (۲/۳۰۸ -) و ضريب مسير (۰/۲۸ -) بر انگيزه كاركنان اثر منفي و معني‌داري (۰/۰۰۱ = p ) مي‌گذارد. درنهايت، استرس شغلي با آماره آزمون (۲/۱۲) در مسير اين دو متغير نقش ميانجي را ايفا مي‌كرد. نتيجه گيري: با گسترده‌تر شدن حمايت اجتماعي، سلامت رواني و انگيزه شغلي افراد افزايش‌يافته و درنهايت موجب كاهش عوامل مرتبط با استرس خواهد شد.