كاوش پديده ارتباط‌گريزي پزشكان در بيمارستان‌هاي دولتي شهر يزد

زمينه و هدف: ارتباط خوب و سالم بين پزشك و بيمار و پرسنل درماني، سنگ زيربناي مراقبت‌هاي خوب پزشكي است و مهارت‌هاي ارتباطي نقش بسيار مهمي در رضايت بيماران و درمان آنان دارد. هدف اين پژوهش، كاوش پديده ارتباط‌گريزي پزشكان در بيمارستان‌هاي دولتي شهر يزد با استفاده از روش پديدارشناسي بود. روش پژوهش: اين پژوهش، از نوع كيفي و با استفاده از روش پديدار‌شناسي از دي‌ماه سال ۱۴۰۰ تا مردادماه سال ۱۴۰۱ انجام شد. محل انجام مطالعه ۲ بيمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد در نظر گرفته شد. جامعه آماري شامل پزشكان عمومي و متخصص بيمارستان‌هاي دولتي شهر يزد بودند. از بين اين پزشكان تعداد ۱۲ نفر كه سابقه كار بالاي ۱۱ سال و تمايل به همكاري با محقق داشتند با استفاده از روش گزينشي و هدفمند به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. گردآوري داده‌هاي تحقيق با استفاده از مصاحبه صورت گرفت. براي روايي و پايايي پژوهش از معيار‌هاي لينكن و گوبا استفاده شد؛ و داده‌ها به‌وسيله نرم‌افزار NVIVO ۱۱ مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه الگوي ارتباط‌گريزي پزشكان از ۱۱ تم فرعي: عوامل روان‌شناختي، عوامل خانوادگي، فقدان مهارت، اختلال اطلاعاتي، چالش‌هاي مربوط به بيمار، چالش‌هاي مربوط به همكاران، چالش‌هاي مربوط به حرفه پزشكي، محيط بيمارستان، آسيب اجتماعي، عوامل اعتقادي و عوامل مذهبي تشكيل‌شده است. اين ۱۱ تم فرعي در قالب ۵ تم اصلي: دلايل محيطي، فردي، ارتباطي، فرهنگي و شغلي دسته‌بندي شدند. نتيجه‌گيري: برقراري رابطه مناسب بين بيمار و پزشك، جزء اساسي يك مراقبت پزشكي باكيفيت است. بهبود اين رابطه باعث پايبندي بيشتر بيمار به درمان، رضايت بيشتر وي از تيم درماني و كاهش خطاهاي پزشكي و شكايات مي‌شود.