پتانسيل‌يابي اراضي ديم استان قزوين جهت انجام آبياري تكميلي

با توجه به افزايش بي رويه جمعيت و نياز به توليد غذاي بيشتر، افزايش توليد در اراضي ديم ضروري است. پراكنش نامناسب بارش در سال‌هاي اخير، مديريت تامين آب در شرايط بحراني براي اين اراضي در اولويت قرار گرفته است. نتايج نشان داده كه يك يا دو آبياري در زمان‌هاي حساس، عملكرد اراضي ديم را به شدت افزايش دهد. هرچند آبياري تكميلي به منظور ارتقا عملكرد و بهره‌وري مصرف آب در زراعت ديم مورد توجه قرار گرفته ولي بررسي ويژگي‌هاي خاص اراضي ديم از قبيل ناهمواري، شيب و بررسي دسترسي به منابع آب ضروري است. بنابراين هدف اصلي اين تحقيق بررسي قابليت انجام آبياري تكميلي در اراضي ديم براساس ناهمواري و شيب است. بر اساس نقشه كاربري استان قزوين، حدود 284 هزار هكتار اراضي آبي و 132 هزار هكتار اراضي ديم در استان وجود دارد كه اغلب اين اراضي در دشت قزوين واقع شده‌اند. سپس با توجه به نقشه شيب تهيه شده از منطقه، اراضي ديم جهت اولويت‌بندي براي انجام آبياري تكميلي به 4 كلاس شيب طبقه‌بندي شده‌اند: كلاس شيب 5-0 درصد، كلاس شيب 8-5 درصد، كلاس شيب 12-8 درصد و كلاس شيب بيشتر از 12 درصد. در ادامه دو نقشه كاربري اراضي و شيب استان قزوين با هم ادغام شدند (Union كردن در محيط ArcGIS). در اراضي ديم به ترتيب 83، 10.7، 3.8 و 2.5 درصد اراضي داراي شيب كمتر از 5، 8-5، 12-8 و بيشتر از 12 درصد هستند. بنابراين حدود 97.5 درصد اراضي ديم استان قزوين قابليت انجام آبياري تكميلي را دارا هستند. البته بيشتر اين اراضي در دشت قزوين و در مجاورت اراضي آبي قرار دارند.