اثر روش هاي مختلف آبياري تكميلي بر خصوصيات زايشي و بهره‌وري آب انجير ديم

با توجه به خشكسالي‌هاي اخير و در نتيجه كاهش كمي و كيفي منابع آب در استان فارس تغيير الگوي كشت از محصولات با مصرف آب زياد به محصولات با نياز آبي كم و توسعه باغات ديم اجتناب ناپذير شده است. بطوريكه علاوه بر شهرستان استهبان، در بسياري از شهرستان‌هاي استان مانند فسا، جهرم، خفر و خرامه نيز كشت درختان انجير رقم سبز در حال توسعه است. اين تحقيق در راستاي بررسي تاثير روش هاي مختلف آبياري تكميلي بر بهره وري آب و ويژگي‌هاي زايشي محصول انجير در شهرستان خرامه طي سال‌هاي 97-96 و 98-97 در قالب يك طرح آزمايشي با بلوك‌هاي كامل تصادفي با 4 تيمار روش آبياري و در 5 تكرار اجرا شد. تيمارهاي طرح شامل آبياري تكميلي به ميزان 1500 ليتر در ماه هاي اسفند، ارديبهشت و مرداد به روش‌هاي غرقابي، قطره‌اي زيرسطحي، ميكروجت و بدون آبياري تكميلي به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد تعداد ميوه زرد روشن به ميزان 247 درصد در تيمار ميكروجت نسبت به شاهد افزايش داشت. همچنين تعداد ميوه هاي گريد AA و صد يك كه مرغوب ترين كيفيت ميوه در انجير مي باشند در آبياري به روش ميكروجت نسبت به ساير روش هاي آبياري به طور معناداري بيشتر بود. همچنين وزن ميوه‌هاي زرد روشن و AA در درختان آبياري تكميلي شده به روش ميكروجت بيشترين مقدار را داشت و تفاوت آن با ديگر تيمارها و تيمار شاهد معني‌دار بود. شاخص بهره‌وري فيزيكي آب در سال اول آزمايش در تيمارهاي غرقابي و ميكروجت به ميزان 0.11 كيلوگرم بر متر مكعب برآورد شد كه بيشترين مقدار در بين ساير تيمارها و نسبت به سال دوم بود.