بررسي جايگاه هوش اخلاقي در كتاب‌هاي خوانداري دوره ابتدايي

هوش اخلاقي به مثابه نوعي جهت ياب براي اقدام به عمل درست و توانايي كاربرد اصول اخلاقي در تعامل با ديگران است. اين اصول حاصل وراثت نمي باشند بلكه افراد ياد مي گيرند كه چگونه خوب باشند. باتوجه به اينكه هوش اخلاقي يكي از مؤلفه هاي مهم تربيت كودكان به شمار مي آيد و مي تواند به رشد فردي و اجتماعي كودكان كمك كند، هدف پژوهش حاضر بررسي مؤلفه هاي هوش اخلاقي بوربا در كتاب هاي خوانداري دوره ابتدايي است. اين پژوهش توصيفي و از نوع تحليل محتوا مي باشد  و منابع مورد تحليل اين پژوهش پنج جلد كتاب خوانداري درسي دوره ابتدايي در سال تحصيلي 1400-1399 و ابزار پژوهش سياهه تحليل محتوا باتوجه به مؤلفه هاي هوش اخلاقي بود. به اين صورت كه پس از مشخص كردن مؤلفه هاي مورد نظر به عنوان ملاك هاي تحليل و تعيين بند، پرسش و تصوير هر درس به عنوان واحد تحليل، با استفاده از تكنيك ويليام رومي محتواي كتاب هاي مذكور تحليل شد. نتايج پژوهش نشان داد كه ميزان توجه محتواي كتب خوانداري دوره ابتدايي به مؤلفه هاي هوش اخلاقي بيشتر از 0.5 مي باشد. در اين ميان كتاب خوانداري پايه دوم با ضريب درگيري 0.69 داراي كم ترين ضريب درگيري و كتاب خوانداري ششم با 0.93 داراي بيشترين ضريب درگيري هستند. علاوه بر  اين ميزان توجه كتاب ها به مؤلفه ها به صورت متوازن نمي باشد و در اين ميان مؤلفه ي احترام بيشترين فراواني و مؤلفه ي وجدان كم ترين فراواني را به خود اختصاص داده اند. بنابراين ضريب درگيري محتواي كتاب هاي يادشده از نظر پرداختن به مؤلفه هاي هوش اخلاقي بوربا به صورت نيمه فعال بوده و در سطح نسبتاً مطلوبي قرار دارند. لذا پيشنهاد مي شود ضمن بازنگري و ويرايش محتواي اين كتاب ها، به مؤلفه هاي هوش اخلاقي توجه بيشتري شود.